Na het krachtige boek ‘Raak me. Niet’ dat ik maar liefst beoordeelde met vijf sterren, mag ik jullie vandaag eindelijk laten weten wat ik van ‘Verlies me. Niet.’ vond. Dus ben je benieuwd? Scroll dan maar gauw door naar beneden.
Pas op: aangezien dit een tweede deel is, kan ik spoilers van het eerste deel helaas niet voorkomen. Mocht je dat deel nog niet hebben gelezen, kun je deze recensie beter overslaan.
Na de grote cliffhanger in ‘Raak me. Niet.’ gaat Laura Kneidl in het tweede deel van de serie, ‘Verlies me. Niet.’, meteen verder met het verhaal van Sage en Luca. Sage is nooit echt gelukkig geweest, tot ze Luca leerde kennen. Door hem durft ze zich open te stellen voor het leven, én voor de liefde. Maar dan wordt ze ingehaald door haar verleden en stort haar wereld in. Ze durft Luca niet in vertrouwen te nemen en neemt steeds meer afstand van hem. Hoe kan hij ooit van haar houden als er zoveel tussen hen in staat? Maar Luca geeft niet zo snel op…
Zomer & Keuning ~ mei 2020 ~ 416 pagina’s ~ ISBN: 9789020535860 ~ fragment
Sage heeft het zwaar gehad in haar leven, maar kilometers van huis en met de trouwe support van April, Megan (op afstand), haar psycholoog, maar vooral Luca durft ze sinds kort weer te hopen op een leven met veel minder angst. Ze heeft minder last van angstaanvallen, loopt makkelijker door drukke kantines en ruimtes en gaat het dit keer zelfs niet uit de weg om te beginnen met groepstherapie. Maar hoe fel de zon op dit moment ook schijnt in het leven van Sage, regen ligt op de loer. Er zullen – helaas – altijd demonen uit haar verleden zijn die zich daar niet zomaar bij neerleggen. En soms is het dan makkelijker om je daaraan toe te geven dan om te vechten. Sage weet één ding zeker: ze gaat nooit meer terug naar de plek waar ze ooit zo ongelukkig was. Maar wat als dat verleden wel naar haar terugkomt en zich vastbijt in een reünie? Dan is het te hopen dat Sage wordt opgevangen door de mensen die in korte tijd zo belangrijk voor haar zijn geworden. Al lijkt dat sterk… Sage vermoedt namelijk dat als Luca er ooit achterkomt wat haar dwarszit hij anders naar haar gaat kijken en dat kan ze echt niet gebruiken. Daarom pakt ze haar koffer en besluit ze het huis van April en Luca te verruilen voor een vies motel. Maar voor hoelang? Als de huizenjacht maar niet lijkt te lukken, is het nog maar de vraag wat er dan staat te gebeuren.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Vier sterren
Na mijn vijfsterrenrecensie van Raak me. Niet. kon ik aan de ene kant bijna niet meer wachten om Verlies me. Niet. van Laura Kneidl te gaan lezen, maar aan de andere kant was ik bang. Wat nu als ik dit boek helemaal niets vond? Je moet namelijk na Raak me. Niet. wel van hele goede huizen komen om mij voor de tweede keer versteld te doen staan. En heel eerlijk? Het is – vind ik – Laura Kneidl niet gelukt om haar eerste boek te overtreffen. Gelukkig kan ze op vier sterren ook hartstikke trots zijn. Ik waande mij door de schrijfstijl echt vanaf het begin weer helemaal in de wereld van Sage, Luca, April, Megan en al die anderen. Je hebt daardoor niet eens door dat je een pagina van meer dan 400 bladzijdes aan het lezen bent. Ik had diverse keren een grote glimlach op mijn gezicht door acties of uitspraken van mijn favoriete personages, hoopte met de personages mee dat er iets leuks zou gebeuren en kon een bepaald iemand wel een klap verkopen. Alleen over dat laatste kan ik natuurlijk niet al te veel verklappen zonder spoilers weg te geven…
Hij wilde me niet meer zien. Nooit meer. Ik wilde graag geloven dat hij alleen maar uit gekrenkte trots zo tegen me had gesproken. Maar in werkelijkheid was hij vermoedelijk blij dat hij van mij af was, nadat ik zo overduidelijk tegen hem had gelogen. Misschien hing hij al rond in een van die vreselijke clubs van hem om definitief af te rekenen met onze tijd samen.
Minder onderscheidend
Maar waar ligt het dan aan dat ik in plaats van vijf slechts vier sterren heb gegeven? Ik denk dat het mede komt door mijn hoge verwachtingen, die niet of slechts gedeeltelijk zijn waargemaakt. Raak me. Niet. viel op door de angststoornis van Sage die sterk werd uitgewerkt, de manier waarop de personages met elkaar omgingen en de heftige emoties. Het voelde net of ik zelf onderdeel was van dit verhaal. En hoewel ik dat laatste nu wel weer had, voelde dit boek een stuk minder onderscheidend van andere New Adults. Het kabbelt op sommige momenten een beetje voort: aantrekken, afstoten, wachten en dat constant. Het is alsof je wacht op een ontknoping – waarvan je weet dat die gaat volgen – die pas op het einde komt. De rest is gewoon ‘opvulling’. Ik wil hiermee niet zeggen dat ik echt teleurgesteld in dit boek: dat vind ik een te groot woord, maar ik had er stiekem – en helemaal na deel één – misschien iets meer van verwacht. Aan de andere kant past deze ‘opvulling’ zoals ik dat noem wel weer bij het verhaal. Het is namelijk realistisch. Er is iets heftig gebeurd en dat kan niet alleen plots weer goed zijn. Je komt vertrouwen opbouwen, wennen en dan val je soms een keer om. Dat zie je wel degelijk terug in dit verhaal.
Deel vanuit Luca?
Wat ik overigens ook wel bijzonder vond, is dat Laura nu andere personages gaat uitlichten. Denk hierbij aan de vriendengroep van Luca, Sage en April. Ik wist niet meer precies wie nu wie eigenlijk was en welke rol ze hadden in het eerste gedeelte, maar dat is ook niet zo heel erg. Je gaat ze met een hele andere blik bekijken (en dan heb ik het met name over Connor). Een leuk extraatje in het soms voortkabbelende verhaal. Maar helaas komt er aan al het leuks een einde, want ‘Verlies me. Niet.’ is toch echt het einde van een tweeluik. Ik kon na de laatste pagina’s – waar eerst nog een epiloog volgt die leuk was, maar te zwak om al mijn vragen te beantwoorden – slechts één ding denken: Hoe moet ik afscheid van deze personages nemen? Het einde is gelukkig gesloten – wees gerust geen cliffhanger – maar je sluit deze karakters zo in je hart, hun wereld voelde voor even als jouw wereld en die moet je ineens verlaten. Als het aan mij lag, mag Laura Kneidl best nog een vervolg schrijven of gewoon stiekem een boek vanuit het perspectief van Luca. Dat laatste zie je immers vaker – en was een leuk extraatje in het eerste gedeelte – dus dat boek zou ik uiteraard niet overslaan.
Luca. Nog nooit hadden vier letters zo’n uitwerking op me gehad. Ik schoot omhoog en knipperde paniekerig de slaap uit mijn ogen, klaar om op te nemen, tot ik nog eens goed keek en alle hoop in mij stierf. Als een aangeschoten vogel viel die uit de hemel en stortte neer voor mijn voeten. Nora. Hoe kon hij het wagen me weer te bellen?
Conclusie
Als je onder de indruk was van ‘Raak me. Niet.’ dan kun je het bijna niet maken om het hartverscheurende boek ‘Verlies me. Niet.’ van Laura Kneidl te laten schieten. Het boek is namelijk echt niet alleen van de buitenkant een plaatje, want de binnenkant mag er ook zeker zijn. ‘Verlies me. Niet.’ mag wat mij betreft dan niet zo indrukwekkend zijn als het eerste deel, maar het is wel een prachtige gelegenheid om opnieuw in de wereld van onze lieftallige personages te duiken. Het voelt weer even alsof hun wereld jouw wereld wordt. Je hebt personages als Sage, Luca, April en Megan immers al in je hart gesloten. Daar komt in dit boek ook echt geen verandering in. Natuurlijk is het wachten op een ontknoping waarvan je weet dat die gaat komen (en waar niet alle personages zonder kleerscheuren vanaf gaan komen), maar gelukkig is de ‘opvulling’ niet saai. Het maakt dit boek met het heftige thema’s (!) realistisch. Het einde – en dan heb ik het met name over de epiloog – had nog sterker kunnen uitgepakt worden aangezien ik nog wat vragen had over hoe het nu met diverse personages gaat. Maar verder kan ik slechts één ding denken: Laura Kneidl, wil je alsjeblieft nog een deel schrijven vanuit het perspectief van Luca (of gewoon een nieuw deel zoveel jaar later en dan wel met antwoorden)? Ik sta dan absoluut weer vooraan om dat boek te lezen!
Heb jij de boeken van Laura Kneidl al gelezen? Laat het dan vooral hieronder weten. Eén leuk detail: mijn quote staat op de boekenlegger van ‘Raak me. Niet.’. Mocht je die tegenkomen, maak er dan snel een foto van!
Recensies
Lees ook de recensies van:
Goede recensie, helemaal eens! En wat leuk dat je op de legger staat!