Naast de New Adult ‘Ga voor mij’ van Jennifer L. Armentrout heb ik nog een boek uit dit genre geleend uit de bibliotheek: ‘Verovering’ van Kristen Callihan. Heeft dit boek mijn hart gestolen of zag ik hier en daar nog wat puntjes? Ik neem het in deze recensies met je door.
De regels:
1. We zoenen niet
2. We blijven niet bij elkaar slapen
3. We vertellen dit aan niemand
4. We worden NIET verliefd
Anna Jones wil maar één ding: zo snel mogelijk afstuderen. Verliefd worden op Drew Baylor, de quarterback van het footballteam, is ze absoluut niet van plan. Drew is zeker belachelijk sexy en charmant, maar hij staat altijd in de aandacht, en als hij volgend jaar voor een team in de NFL gaat spelen zal dat alleen maar erger worden. Dat lijkt Anna helemaal niets, dus wat haar betreft blijft het bij scharrelen en houden ze zich allebei aan een paar strenge regels. Maar Drew wil wel graag meer. Hij vindt alles leuk aan Anna: ze is slim, mooi en niet op haar mondje gevallen. Als footballspeler heeft hij geleerd om niet op te geven en alles op alles te zetten om zijn doel te bereiken. Zijn doel in dit geval? Niet alleen Anna’s lichaam, maar ook haar hart veroveren…
Uitgeverij Volt ~ 416 pagina’s ~ mei 2019 ~ ISBN: 9789021415949
Hij mag dan de sterspeler zijn van de school, alle meisjes achter zich aan hebben en altijd maar de beste zijn, maar dat betekent nog niet dat hij Anna kan krijgen. Zij moet niets van Drew weten – ja, hij is aantrekkelijk en ongelooflijk sexy, maar daar is dan ook alles mee gezegd. En als Anna eenmaal in haar hoofd heeft gehaald wat ze wil (of wat juist niet) is ze daar niet zo makkelijk vanaf te helpen. Alleen hoe meer Anna, Drew probeert te ontwijken, hoe meer ze naar hem toegetrokken wordt als een boemerang. De twee belanden op een feestje samen in bed en dat is het begin van hun ‘friends with benefits’-relatie. Anna is vastbesloten om het bij scharrelen te houden en niet verliefd te worden. En daar is ze vanaf het begin af aan duidelijk over met drie regels: we zoenen niet, we blijven niet bij elkaar slapen, we vertellen dit aan niemand en we worden al helemaal niet verliefd. Alleen wat als de één wel meer wil? Het wordt een gevecht van afstoten en aantrekken, alleen wie trekt er aan het kortste einde? Is dat Anna of toch de aantrekkelijke Drew?
Ik heb dit boek geleend bij de bibliotheek.
Nieuwe ‘New Adult’
Tijdens mijn zoektocht naar nieuwe en leuke New Adults kwam ik al snel in aanraking met ‘Verovering’ van Kristen Callihan, het eerste deel in een nieuwe reeks. Al na het lezen van de flaptekst was ik overtuigd: dit boek leek me nu echt de ideale New Adult. Vol gezwijmel, problemen van de hoofdpersonages, maar vast ook weer met die heerlijke aantrekkingskracht tussen de twee hoofdpersonages. En daar had ik gelijk in. Het verhaal is goed geschreven, waardoor je als geen ander valt voor Drew. Hoewel het Anna is die de boot afhoudt en absoluut niet wil zoenen of een relatie wil aangaan met ‘player’ Drew, lees je gewoon door haar uitspraken heen. Het liefst wil je roepen: ‘Geef nou gewoon toe dat je hem leuk vindt’, maar die boodschap komt niet aan. Dat levert naast wat frustratie vooral vragen op. Want waarom wil Anna niet gewoon toegeven dat ze hem echt wel leuk vindt? Is het angst, een trauma uit het verleden of is er iets anders aan de hand? Deze vragen zorgen er zeker voor dat je door wil lezen om achter de antwoorden te komen.
Ik roep mijn naam en mijn jaar en ik hoor rechts van me iemand naar adem happen. Een geluid waar ik zo van schrik, dat ik me omdraai. En dan zie ik hem. Onze blikken kruisen elkaar. De hitte tintelt door me heen. Mijn adem stokt en mijn tepels worden hard.
Even wennen
Wat opvalt, is dat dit boek vol zit met erotische scènes. Nu ben ik wel wat gewend en vind ik het juist mooi om te zien hoe twee personages elkaar niet kunnen weerstaan (ook al lijken ze elkaar soms meer af te stoten), maar in dit boek was het misschien net iets teveel en te uitvoering beschreven. Soms halen twee karakters het beste in elkaar naar boven en kan ik alleen maar grijzen, ook om die scènes, maar dat ontbrak hier. Wat ook niet meehielp, was dat het geen liefde op het eerste gezicht was tussen mij als lezer en deze karakters. Ik moest heel erg wennen aan die eeuwige twijfel van Anna en de arrogantie van Drew. Anna heeft al vanaf moment één besloten dat Drew niets voor haar is: hij is populair, ziet er goed uit (en zou dus eigenlijk niets in haar moeten zien) en is de sterspeler van de school. Terwijl zij het muurbloempje is en zich het liefst zo onopvallend mogelijk wil gedragen, maar tegelijkertijd weet ze ook dat eer een aantrekkingskracht tussen hen zit die niet te ontkennen valt. Is het dan puur onzekerheid: gunt ze dit zichzelf wel?
Een speciale wending
Het verhaal moet even op gang komen om echt te zien wat die twee voor elkaar kunnen betekenen en dan kun je niet anders dan ze in je hart sluiten. Maar wat er voor mijn gevoel dan wel weer ontbrak, was een speciale wending of iets wat het boek nog meer spanning gaf op andere vlakken. Dit zorgt er – vooral bij de boeken van schrijfsters als Colleen Hoover en Jennifer L. Armentrout – vaak voor dat een boek zich echt weet te onderscheiden van andere boeken binnen dit thema. En dat het hier ontbrak, vind ik toch jammer. Het verhaal had immers naar een nog hoger niveau getild kunnen worden. Het enige wat dan weer origineel is in dit verhaal, is dat het eens niet de man is die een relatie tegenhoudt (omdat hij beschadigd is) maar de vrouw en dat het erg de diepte in gaat. Dit in combinatie met een schrijfstijl die lekker weg leest, maakt alsnog dat ik benieuwd ben naar de aankomende delen binnen deze reeks. Het blijft typisch Amerikaans en meegeleefd heb ik sowieso.
Het is zo verontrustend dat ik zo stil blijf zitten met mijn hand op mijn borst, terwijl mijn hart verwoede pogingen doet om te ontsnappen. Vreemd genoeg zit die jongen mij aan te gapen alsof er net zo’n rare schok door hem gaat. Dat kan niet kloppen. Jongens gapen me nooit aan.
Conclusie
Als je van boeken houdt met een enorme aantrekkingskracht tussen de (gebroken) hoofdpersonages, sla dan ‘Verovering’ van Kristen Callihan zeker niet over. Ik durf niet te zeggen dat dit de beste New Adult is die ik ooit heb gelezen, maar dit boek heeft zeker een paar goede eigenschappen. Zoals sterke karakters die je misschien eerst even moet leren kennen, maar die je dan volledig in je hart sluit; een fijne schrijfstijl die je door dit verhaal heen loodst en een behoorlijke diepte om bijna in te verdrinken. Het is mooi om te zien hoe de karakters niet alleen elkaar vinden (en elkaar ontdekken – zo blijkt wel uit de hoeveelheid erotische scenes, had van mij wat minder gemogen), maar ook zichzelf steeds beter leren kennen door een pad van ups-and-downs. Soms voelde ik hun frustratie misschien iets te letterlijk, zoals ‘Geef nou maar gewoon toe dat je hem leuk vindt in plaats van dit omslachtige gedrag’, maar ergens snap je – vooral Anna – wel. Het enige wat ontbrak en wat ik echt jammer vond, was een wending die dit boek onvergetelijk zou maken. Nu betwijfel ik of ik over een jaar echt nog weet wat er precies is gebeurd in dit boek.
Zoals je misschien wel hebt gemerkt, ben ik dus gematigd enthousiast over ‘Verovering’. Bij welk boek had jij dat ook? Laat het achter in de comments.
