Nadat ik op oudejaarsavond nog mijn allerlaatste boek van 2020 uitlas, wist ik direct met welk boek ik het nieuwe jaar zou gaan starten: ‘Trust Again’ van Mona Kasten. Ik heb zo veel goeds over dit boek gehoord dat ik niet meer kon wachten. Benieuwd of ik positief verrast ben of toch een tikkeltje teleurgesteld? Je leest er hieronder alles over.
Dawn Edwards weet één ding zeker: happy endings gebeuren alleen in films. Sinds ze haar ex op heterdaad betrapte met een ander heeft ze mannen afgezworen en concentreert ze zich op haar studie en het najagen van haar dromen. Verder is in haar leven nergens ruimte voor. En al helemaal niet voor vrouwenverslinder Spencer Cosgrove, hoe creatief zijn versierpogingen ook zijn. Maar dan ontdekt Dawn per toeval een heel nieuwe kant van Spencer, en realiseert ze zich dat achter zijn vrolijke masker een donker geheim schuilgaat.
Boekerij ~ juni 2020 ~ 416 pagina’s ~ ISBN: 9789022587249
Dawn Edwards heeft sinds ze haar ex na vele gelukkige jaren heeft betrapt met een ander het geloof in de liefde verloren. Ze stort zich op haar vakken op de universiteit, vult haar tijd met een geheime hobby waar ze uit schaamte niemand over durft te vertellen en besteedt genoeg tijd met haar vrienden. Maar echt niet dat ze aan een relatie of zelfs daten denkt! Helaas heeft Spencer Cosgrove daar geen boodschap aan. Hij heeft geen idee wat er zich in het leven van Dawn heeft afgespeeld en probeert haar op een gekscherende manier steeds mee uit te vragen. Hij is namelijk behoorlijk onder de indruk van deze prachtige vrouw. Maar helaas, tot nu toe heeft hij nog geen positief antwoord gekregen. Het is namelijk niet dat Dawn niets voelt, maar ze durft gewoon nooit meer iemand zo dichtbij te laten komen en wil haar bijzondere vriendschap met Spencer ook niet zomaar op het spel zetten. Tot ze (met een flink duwtje in de rug van haar huisgenoot Sawyer) beseft dat het niet altijd serieus hoeft te beginnen. En dan blijkt Spencer een mysterieuze kant waardoor de twee elkaar pas echt door en door leren kennen. Is die toenadering voor beide karakters genoeg om hun maskers te laten vallen?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Perfecte mix tussen romantiek en diepgang
Ik val maar meteen met de deur in huis: ik had geen beter eerste boek van het jaar kunnen kiezen! ‘Trust Again’ van Mona Kasten toverde namelijk niet alleen van begin tot eind een grote glimlach op mijn gezicht, maar sleepte me ook compleet mee. Het voelde echt of ik naar een film zat te kijken. En dat terwijl ik dus eigenlijk gewoon naar woorden op papier aan het kijken was. Dit komt vooral door de perfecte mix tussen hilarische scènes, romantiek (en knallend vuurwerk) en een diepere thematiek. Ik merk namelijk hoe fijn dat is. Je wil niet constant een scène in de slaapkamer (of op welke gekke plek dan ook) en niets meer dan dat tussen de karakters. Dat maakt immers niet dat ik een boek met vier of zelfs vijf sterren beoordeel. Nou, geen zorgen: daar heeft dit boek dan ook zeker niets mee te maken. Beide karakters hebben namelijk zo’n bijzonder (origineel) verhaal te vertellen buiten hun krachtige chemie. Bladzijde na bladzijde leer je ze iets beter kennen en wil je ze het liefst in je armen sluiten om ze nooit meer los te laten.
Stilte. Alleen Spideys zachte gespin was te horen toen hij langs mijn benen streek. Voorzichtig liet ik mijn hand over zijn rood gevlekte rug glijden. Er verscheen meteen een brede glimlach op mijn gezicht en ik sloeg de tas met Watson weer over mijn schouder om me knus op de bank in de woonkamer te installeren. Maar wat er toen gebeurde was erger dan elk worstcasescenario dat ik voor die dag had kunnen bedenken. Piemel. Dat was het eerste wat ik zag.
I’m hooked
‘Trust Again’ is het tweede deel in de reeks en ik kan wel zeggen dat Mona Kasten zich heeft overtroffen. Ik schreef namelijk in de recensie van ‘Begin Again’ vooral dat het ‘een boek vol potentie was’, maar ook dat ‘ik moest wennen aan het verhaal’. Van dat laatste was bij ‘Trust Again’ totaal geen sprake meer. Ik had stiekem door reacties van anderen al gelezen dat dit boek nóg beter was en daar sluit ik me volledig bij aan. Wennen? Dat kwam dit keer totaal niet in het woordenboek voor. Ook hoefde ik niet in te komen en was ik totaal niet afwachtend, want dit boek omsloot me gewoon direct. Ik wilde meer weten over Dawn en wat haar was overkomen en ook over haar bijzondere hobby die ik echt alleen maar kon toejuichen. Tegelijkertijd werd ik nieuwsgierig naar Spencer en wilde ik nog meer weten over Allie en ‘haar’ Kaden die in dit boek veelvuldig voorbij gaan komen. Door de beeldende en fijne schrijfstijl van Mona Kasten voel je bijna alsof jij ook onderdeel bent van deze bijzondere vriendengroep.
Ware verslaving
Het voelde dan ook op het einde bijna alsof ik afscheid moest nemen van deze karakters. Ze voelde zó als vrienden (haast familie) en hebt in tussen zoveel met ze beleefd. Hoe kun je dat achter laten? Nou, gelukkig is er licht aan het einde van de tunnel. Dit is namelijk voor mij duidelijk nog niet het einde van de Again-serie. Je leert namelijk al wat andere bijzondere personages kennen, zoals Dawns huisgenoot Sawyer Dixon die eerst nog een enorme bitch lijkt maar nu langzaam wat bekoelt en ook Dawns klasgenoot Isaac. Die twee lijken op het eerste gezicht totaal geen combinatie. Maar is dat wel zo? Het extra hoofdstuk in ‘Trust Again’ doet je daar stiekem toch aan twijfelen. Ik durf wel te zeggen dat als je eenmaal lekker in deze serie zit je gewoon verslaafd gaat raken. Mede door de fijne schrijfstijl, de realistische personages en de perfecte mix van hilariteit, romantiek en diepgang kun je niets anders dan hierna direct boek 3 (en binnenkort ook boek 4) op te pakken. Vergeet je eigen sores en leef mee met deze karakters. Je krijgt dan niets anders dan een grote glimlach op je gezicht. Dat beloof ik je nu alvast.
Terwijl ik overeind probeerde te komen, gaf ik deze dag in mijn denkbeeldige agenda een vet, rood kruis. Au. Waarschijnlijk was mijn neus gebroken. Mijn neus, en mijn knieën, en misschien ook een paar ribben. ‘Ik hoopte al heel lang dat je op mij viel, maar dat bedoelde ik eigenlijk niet zo letterlijk,’ hoorde ik onder mij en ik hield mijn adem in. De dag kreeg meteen twee rode kruizen. En een vet zwart kruis en een emoji. Die van het aapje dat zijn ogen bedekt.
Conclusie
Ik noemde ‘Begin Again’ een boek vol potentie voor de rest van de reeks. Nou, ik kan alleen maar zeggen: ‘Trust Again’ bewijst dubbel en dwars dat die potentie terecht was. Mona Kasten heeft mij van begin tot eind werkelijk meegesleept. Door haar perfecte combinatie tussen diepgang, emotie en chemie en krachtige schrijfstijl heeft dit boek nu al diepe indruk weten te maken. Het verhaal zakte dan ook nergens in en nergens had ik het gevoel van: ben ik al bij het einde? Absoluut niet. Ik sloot Dawn in mijn hart en hoopte gewoon dat zij haar masker zou afzetten. Zowel op liefdesgebied (want hé, wie kan Spencer nu weerstaan?) als op vriendschapsgebied. Je merkt dat ze het lastig vindt om openhartig te zijn over een bepaalde hobby en ergens begrijp je die angst ook wel als je zelf ooit zoiets hebt meegemaakt. En toch weet je dat ze met deze fantastische vrienden die zij nu heeft het helemaal geen probleem is. Dit maakt het verhaal zo realistisch, zo fijn en tegelijkertijd zo meeslepend. Ik zei het net al, maar het voelt bijna alsof de karakters even tot leven komen en je zelf onderdeel wordt van deze vriendengroep. Ik kan daarom absoluut niet wachten om deel 3 en daarna deel 4 te ontdekken. Kom maar op!
Ben jij al begonnen aan deze serie van Mona Kasten? Laat het dan vooral horen in de reacties hieronder. Ik ben namelijk benieuwd of er nog meer fans zijn en wil er graag over praten. Ik hoor het graag!
