Ben je na alle romans en nagelbijtende thrillers even toe aan wat anders? Lees dan gauw of ‘Toen waren er nog vier’ van Chelsea Sedoti een aanrader is.
In de bossen rond Salvation Creek zijn volgens de verhalen meerdere meisjes verdwenen. Toch gaan vijf jongeren er een weekend kamperen. Nog geen 24 uur later zitten vier van hen overstuur op het politiebureau: ze kunnen hun vriendin Maylee nergens vinden. Beste vriendin Petra denkt dat Maylee ’s nachts verdwaald is. Complotdenker Nolan is ervan overtuigd dat ze is opgegeten. Mysterieuze Abigail beweert dat Maylees vriend John haar vermoord heeft. En John? Die wil een advocaat spreken. Ondertussen tikt de klok door… Wie houdt iets achter en waarom? Wat gebeurde er écht die nacht?
In het spannende en vooral meeslepende ‘Toen waren er nog vier’ van Chelsea Sedoti volg je de vier karakters Petra, Nolan, Abigail en John. Zij besloten een paar dagen geleden samen met hun (goede) vriendin Maylee te gaan kamperen in het bos. Ze hadden allemaal zo hun eigen redenen om mee te gaan: of dat nu is om eindelijk eens eens een nacht door te brengen met hun geliefde, meer vriendschappen te sluiten of in het bos op zoek te gaan naar een onontdekt figuur als bigfoot. De eindstand is echter duidelijk: zij zijn stuk voor stuk veilig en wel teruggekeerd in het bewoonde leven, maar hun beste vriendin Maylee niet. Wat is er gebeurd? Wie spreekt er de waarheid? En belangrijker nog: wie niet?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
‘Toen waren er nog vier’ – Chelsea Sedoti
Met het huidige aanbod aan jeugdthrillers moet je als auteur wel met iets bijzonders komen om op te vallen. Ik kan er lang omheen draaien, maar buiten kijf staat dat Chelsea Sedoti daar met ‘Toen waren er nog vier’ absoluut in is geslaagd.
Interessante uitwerking
Waar veel auteurs ervoor kiezen om hun verhaal chronologisch te vertellen en je echt vanaf het begin mee te nemen, pakt Chelsea het anders aan. ‘Toen waren er nog vier’ speelt zich namelijk vooral af op het politiebureau waar de vier teruggekeerde karakters Petra, Nolan, Abigial en John allemaal terugblikken op die bewuste nacht. Vooraf zou ik daar mijn twijfels over hebben gehad, maar ik moet zeggen: het werkt wel. Ik ging echt op in het verhaal en belangrijker nog, ik had absoluut geen moeite om de vier of eigenlijk vijf karakters uit elkaar te houden. En dat is knap. Het is Chelsea dan ook echt gelukt om vijf karakters te ontwikkelen die totaal anders zijn, maar toch op een realistische nader tot elkaar kunnen komen.
Gissen maar
Dit bovenstaande gegeven maakte het dan ook eenvoudig om zelf te gaan gissen over wat er is gebeurd en wie er met haar verdwijning te maken had. Zou het namelijk Nolan zijn geweest, die zijn eigenzinnige ideeën over Bigfoot wilde bewijzen? Misschien waren Abigail of Petra jaloers op iets wat Maylee had gedaan of bezat. Of misschien waren er problemen in de liefde tussen John en Maylee. Of was het toch Maylee zelf, die altijd van aandacht hield, die een verkeerde beslissing heeft genomen? Maar nee, ik ga je natuurlijk niet vertellen wat het antwoord is.
Wat ik echter wel kan delen, is hoe ik het einde van ‘Toen waren er nog vier’ heb ervaren: positief. Als je immers tijdens het lezen van dit boek ook maar even denkt dat je eindelijk je antwoorden hebt gekregen, besluit auteur Chelsea Sedoti er opnieuw een wending in te gooien. Eentje die verbaast, verrast en je weer met een heel ander gevoel naar het boek laat kijken. En tja, wat wil je nog meer?
Conclusie
Heb je dus alle boeken van auteurs als Mel Wallis de Vries, Chinouk Thijssen, Cis Meijer en Margje Woodrow al gelezen en ben je toe aan iets nieuws? Geef ‘Toen waren er nog vier’ van Chelsea Sedoti gauw een kans. Ik ga ervanuit dat ook jij niet teleurgesteld zal worden!
Lees jij tegenwoordig eigenlijk nog jeugdthrillers en heb je ook een favoriete auteur binnen dit genre? Laat het me vooral weten in de reacties hieronder. Ik ben heel benieuwd!
