Stuk van jou – Susan van Eyck

Susan van Eyck is terug! Na haar goed ontvangen debuut ‘Mijn beeld van jou’ verschijnt er een direct vervolg, getiteld ‘Stuk van jou’. Hoe zou het de personages vergaan en wat ligt er nog voor hen in het verschiet? Uiteraard heb ik dit boek weer gelezen én laat ik vandaag weten wat ik ervan vond. Benieuwd? Kijk dan snel verder.

Pas op: spoilers van ‘Mijn beeld van jou’.

Emma is 33 en voelt dat haar leven stilstaat. Sinds het overlijden van haar grote liefde Boris, twee jaar eerder, merkt ze dat ze het verleden niet los kan laten. Gelukkig heeft ze steun van Alice, haar beste vriendin, en van Wout, die Boris’ beste vriend was. Als Wout onverwacht de kans krijgt een tijd in Engeland te gaan wonen en Emma meevraagt, besluit ze in een opwelling ja te zeggen. Misschien is een andere omgeving net wat ze nodig heeft. Als Emma in Engeland een nieuwe liefde ontdekt, heeft ze het daar heel moeilijk mee – het voelt alsof ze Boris verraadt. Maar net als Emma tot het besef komt dat ze haar verleden niet haar toekomst kan laten bepalen, gebeurt er iets waardoor ze misschien helemaal geen keuzes meer heeft…

Uitgeverij de Fontein ~ augustus 2019 ~ 304 pagina’s ~ ISBN: 9789026147845 ~ fragment

Emma heeft het zwaar. Na de dood van haar grote liefde Boris is ze zichzelf een beetje kwijtgeraakt. Ze weet niet goed of ze wel echt de galerie van haar moeder wil overnemen (en haar taken voelen een beetje overbodig door de komst van Marja, de hulp), haar fotografie komt niet van de grond en Emma heeft constant het gevoel dat mensen willen dat ze doorgaat met haar leven. Maar hoe? Emma heeft immers niet het idee dat ze ooit nog verliefd kan worden zonder het gevoel te hebben dat ze Boris verraadt. Maar dan komt Wout weer op haar pad. De beste vriend van Boris heeft ervoor gekozen om zijn kroeg te verkopen en het gezamenlijke appartement in Engeland te gaan opknappen. Emma, die op een keerpunt in haar leven staat, besluit spontaan om mee te gaan. Ook al is dit tegen de wens van haar moeder in. En door het prachtige Engeland en het goede gezelschap komt Emma tot bijzondere inzichten. Maar is dat genoeg om de deur van haar verleden voor eens en altijd dicht te gooien? Ze valt en staat op, totdat dat laatste niet meer zo makkelijk gaat.

Ik heb een e-book gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Een nieuwe start

‘Stuk van jou’ van Susan van Eyck gaat door waar ‘Mijn beeld van jou’ is geëindigd. Hoofdpersonage Emma probeert na de heftige situatie uit het eerste boek haar leven weer op te pakken, uiteraard met de nodige ups-and-downs. Deze verhaallijn maakt dit boek tot een oprechte en realistische roman. Je snapt Emma als ze niet weet of ze Boris wel kan loslaten en als ze aangeeft dat ze het eng vindt om die stap te zetten naar een nieuwe liefde (al helemaal als Wout dichter en dichter naar haar toegroeit). Als je het vorige boek hebt gelezen, dan weet je immers hoe allesoverheersend de liefde tussen haar en Boris was. Het ging snel, maar voor Emma voelde het gewoon goed en nu moet ze hem missen. Waar ik begreep dat ze haar tijd nodig had, begrepen haar familieleden en vrienden in ‘Stuk van jou’ dat minder – en met name haar beste vriendin Alice. Ze lijken haar te willen pushen en dat riep bij mij als lezer dan weer frustraties op. Ze moet het immers op haar eigen tempo doen – precies zoals dat in het echte leven ook gaat. Maar dat laat wel zien dat ik mij betrokken voelde bij de situatie van Emma en haar liefdesleven.

Ik kijk naar haar gezicht, en weet: ze is gestrest, maar het is meer dan dat. Er schuilt ook onmacht achter die verbeten mond en die gespannen spieren. Onmacht en verdriet. Ze wil helemaal niet weg hier: de plek waar ze zo veel jaar geleden, net meisje af, bij mijn oma in dienst kwam, de plek waar ze volwassen is geworden en tot op de dag van vandaag elke dag heeft gewerkt.

Snelle schrijfstijl

Toch heb ik wel wat puntjes, als ik naar ‘Stuk van jou’ kijk. Zo merkte ik dat de snelle schrijfstijl (die ik ook al opmerkte in het eerste boek van Susan van Eyck) er weer voor heeft gezorgd dat ik mij niet helemaal kon binden aan de personages. Emma kende ik natuurlijk al wel goed door het eerste deel, maar omdat het alweer een tijdje geleden is dat ik dat boek heb gelezen (en ik daar toch ook wel gemengde gevoelens over had), wilde ik dat ‘Stuk van jou’ mijn twijfels wegnam. Maar dat heeft het helaas niet gedaan. Ik vloog immers wel door dit boek, maar meer vanuit een helikoptervlucht. Ik zat er boven, maar voelde mij slechts een toeschouwer en geen onderdeel van dit verhaal. Het helpt dan ook niet dat er gewisseld wordt van perspectieven. Dit geeft immers nóg meer vaart en hoewel het wel leuk is om ook vanuit Wout te lezen, was het voor de snelheid niet al te best. Daarnaast begreep ik het tweede deel – geschreven vanuit het verleden – niet helemaal. Ik vond het vermakelijk om te lezen, maar het voegde voor mij niets toe.

Geforceerd gedeelte

Deel drie en vier van dit verhaal waren heftig, mede door een twist die dit verhaal een hele andere richting opstuurt. Al helemaal omdat je het niet aan zit komen. Maar ook daar heb ik wat twijfels bij. Het voelt namelijk heel geforceerd aan. Ik snap dat de schrijfster dit wilde verwerken vanwege haar eigen nare ervaringen (zo lezen we in het nawoord), maar het voelt te onnatuurlijk. Het was net of de personages een ander verhaal wilde vertellen dan dat er nu op papier staat. En begrijp me niet verkeerd: ik vind het altijd mooi als een auteur een stukje van zichzelf erin stopt. Maar het voelde gewoon niet als het juiste. Hoewel ik wel op deze momenten betrokken raakte. Het was namelijk mooi om te zien hoe Emma en Wout ondanks al hun tegenslagen – van het verliezen van Boris tot aan de grote veranderingen in hun leven – dichter naar elkaar toegroeien. Ondanks mijn kritiekpuntjes heb ik immers wel gewoon genoten van dit verhaal en kan ik nog steeds niet geloven dat dit pas het tweede lange verhaal is van Susan van Eyck. Ik voel nog steeds dat ze zoveel meer in petto heeft voor de lezers.

Alice leunt achterover, zuigt aan het rietje van haar milkshake en schiet in de lach. ‘Wat kan jij verontwaardigd kijken, zeg. Mag ik ook eens een geheimpje hebben? Alsof jij mij elk detail over je liefdesleven vertelt.’ ‘Ik ben weduwe,’ antwoord ik. ‘Dat is mijn liefdesleven. En dat is geen geheim.’

Conclusie

‘Stuk van jou’ van Susan van Eyck is een heftige roman over het leven na de dood van een geliefde. Hoe pak je het leven weer op, hoe snel doe je daarover en wat nu als je het te eng vindt om door te gaan? Deze onderwerpen maken het begin van dit verhaal tot een succes. Je wil namelijk weten hoe Emma, die in het vorige boek haar grote liefde Boris is kwijtgeraakt, dit doet en dat de keuze om met Wout mee te gaan een goede is. Door de snelheid in de schrijfstijl kwam het misschien niet allemaal binnen. Maar als toeschouwer kon ik wel voor haar duimen. Maar als je verwacht (en hoopt) dat het verhaal hier volledig om doorgaat, word je toch teleurgesteld. Na deel één volgt een verwarrend stukje geschreven vanuit Boris (dat voor mijn gevoel weinig toegevoegde waarde had) en vervolgens een wending die ‘Stuk van jou’ een hele andere lading geeft. Hoe heftig dat ook is, het voelt te geforceerd aan. Zo van: het moest in het verhaal, terwijl de personages een ander verhaal lijken te willen vertellen. En dat is jammer om te merken. Maar alsnog heb ik er wel van genoten om terug te zijn bij Emma, Wout, de grappige Alice en Emma’s moeder.

Heb jij al een boek van Susan van Eyck gelezen? Laat het weten in de reacties. Ik ben benieuwd wat er in de toekomst nog meer van deze auteur zal verschijnen. Dus ik zou zeggen: houd haar vooral in de gaten.