Recensie: Sterrenhemel – Colleen Hoover

Binnen twee dagen heb ik gewoon twee boeken uitgelezen. De eerste recensie hebben jullie maandag al kunnen lezen, maar vandaag is het dan alweer tijd voor het volgend boek. En ja, het is er weer één van Colleen Hoover én een New Adult, namelijk ‘Sterrenhemel’. 

Sky, de hoofdpersoon in Sterrenhemel, weet een paar dingen heel zeker.
Punt 1: ze huilt niet. Nooit.
Punt 2: de echte wereld bestaat niet uit happy endings.
Punt 3: halsoverkop verliefd worden is aan haar niet besteed.
Al deze zekerheden gaan overboord zodra ze Dean Holder ontmoet. Sky probeert hem op afstand te houden, want ze wil niet dat haar leven overhoopgehaald wordt. Maar Holder is vasthoudend en maakt honderdduizend gevoelens in haar los. Moet ze haar levensregels herschrijven?

Zomer & Keuning ~ 320 pagina’s ~ oktober 2014 ~  ISBN: 9401901732

Sky is zeventien jaar en volledig afgesloten van de wereld. Op jonge leeftijd is ze geadopteerd door Karen, maar zij heeft een hekel aan technologie, dus nergens in huis is een televisie, computer of telefoon te vinden. Op aanraden van Sky’s beste vriendin Six gaat ze haar laatste jaar studeren aan de high school, terwijl ze al die tijd thuis les kreeg van Karen. Toch heeft ze mede door Six al een behoorlijke reputatie opgebouwd onder de andere scholieren. Maar of ze hier nou vrolijk van moet worden, is een tweede.

Terwijl Sky ongevoelig leek voor mannen (of vrouwen), is er daar opeens één jongen die al haar gevoelens aanwakkert. Nog voor haar nieuwe studie begint, ontmoet Sky Dean voor het eerst in de supermarkt. Naast zijn ongelofelijke knapheid heeft hij ook een mysterieuze, maar vooral agressieve kant die Sky liever niet wil ontdekken. De afstand die Sky daarom probeert te creëren tussen haar en bad boy Dean, zorgt er alleen maar voor dat ze steeds meer voor hem gaat vallen. Sky weet echter niet dat Dean een hoop geheimen met zich meedraagt.

Ik heb het e-book gelezen.

Mijn mening

Na het lezen van Misschien Ooit wist ik één ding zeker: ik wil alle boeken lezen van Colleen Hoover. Met Sterrenhemel is het in Nederland allemaal begonnen, dus daar ben ik dan ook zo snel mogelijk aan begonnen. Hieronder kun je dan ook lezen of ik spijt heb van deze keuze of toch niet.

Je wordt in ‘Sterrenhemel’ meegenomen in een nieuwe en realistische wereld waar het verhaal van Sky en Dean centraal staat. De schrijfstijl van Colleen Hover betovert: je wil alleen nog maar doorlezen, want het blijft spannend, mysterieus en toch ook vol met liefde. Je leert de personages kennen en wil ze niet meer loslaten zelfs na het sluiten van het boek. Bij veel situaties had ik een glimlach op mijn gezicht, die er maar moeilijk vanaf ging. Het is daarom ook bijna onmogelijk om niet zelf te gaan smachten naar (een eigen versie van) Dean Holder of naar een relatie zoals deze twee personages hebben.

Dat ik geadopteerd ben, is voor mij nooit een probleem geweest. Ik heb me er nooit voor geschaamd en heb nooit de behoefte gehad om het te verbergen. Maar zoals Holder me nu aankijkt, zou je denken dat ik geboren was met een penis.

Het identificeren met de hoofdpersonages gaat zo eenvoudig, dat al hun problemen en gevoelens bijna echt van jou gaan lijken. Het vervolg Sterrenregen zal nog meer in gaan op het leven van Holder dat ik zeker nog wil lezen om nog meer te gaan begrijpen vanuit zijn oogpunt. Terwijl het een NA is, legt dit boek (net zoals bij Misschien Ooit) niet de nadruk op seks, maar veel meer op het lief hebben van elkaar en vooral het vertrouwen van andere mensen.

Je leert naast Sky en Dean nog meer karakters kennen, waarvan er sommige vaker terugkeren dan anderen. Dit was op sommige momenten nogal opvallend. Zo was karakter Six (de beste vriendin van Sky) sterk aanwezig in het begin, maar later was ze nergens meer te bekennen. Logisch als je naar het verhaal kijkt, maar het viel wel op dat Sky haar niet meer alles vertelde.

‘Je moet je haar knippen,’ gooi ik eruit. ‘En snel ook. Het valt voortdurend voor je ogen en je bent steeds bezig om het weg te vegen alsof je Justin Bieber bent. Het leidt verschrikkelijk af.’

De plottwisten waren fantastisch onverwachts, hoewel ik ze lichtelijk zag aankomen tijdens het lezen van het verhaal. Zonder dat het wordt verteld, krijg je toch cryptische hints waardoor ik enkele dingen zag aankomen. Dat is geen probleem, maar het had magischer geweest als dat niet het geval zou zijn.

Met Sterrenhemel heeft Colleen Hoover een prachtig boek geschreven, dat op verschillende manieren raakt. Terwijl de personages je met een glimlach achterlaten, ga je van ze houden en gun je ze beiden het geluk van de wereld. De magie was er net iets meer bij Misschien Ooit, maar dit boek is zeker een aanrader voor alle NA-fans. Daarnaast hoef je na dit eerste deel de personages niet los te laten en dit komt door Sterrenregen: hetzelfde verhaal, maar geschreven vanuit het oogpunt van Holder.

Verwacht de aankomende tijd maar meer recensies van boeken van Colleen Hoover (maar ook andere hoor), want deze schrijfster heeft een plaatsje verdient op de lijst van mijn favoriete schrijvers.

Wie is jouw favoriete schrijver/schrijfster?