Ik heb eindelijk weer een New Adult gelezen. Na alle thrillers, (erotische) romans en jeugdboeken vond ik het wel weer eens tijd worden voor dit genre. Daarom recenseer ik vandaag Onweerstaanbaar van Rebecca Yarros.
Pas op: Onweerstaanbaar is het vervolg op Overminderd. Wil je dat boek van Rebecca Yarros nog lezen, zou ik wachten met deze recensie.
Josh en Ember hebben samen veel doorstaan: afstand, verdriet, het zware militaire leven. Dat alles heeft Ember nooit echt gewild, want nadat haar vader is omgekomen in Afghanistan heeft zich een angst in haar genesteld die er met geen stok valt uit te slaan. Het laatste wat ze dan ook wil is Josh naar Afghanistan vertrekken, en dat is precies wat er in ‘Onweerstaanbaar’ gebeurt.
Zomer & Keuning ~ november 2017 ~ 336 pagina’s ~ ISBN: 9789401909204
Ember wilde nooit daten met een militair na het emotionele verlies van haar vader. Maar het was de knappe Josh in Overminderd die haar ervan heeft overtuigd om met de volle honderd procent haar hart te volgen. En die lag toch echt bij militair Josh. In Onweerstaanbaar is dit koppel terug en ze lijken gelukkiger dan ooit. Na twee jaar heen en weer peddelen tussen hun twee plaatsen besluiten ze eindelijk om samen te gaan wonen vlakbij Paisley en Jagger die de lezer leerden kennen in Onbereikbaar. Maar dat geluk is maar van korte duur. Josh krijgt al snel te horen dat hij wordt uitgezonden naar Afghanistan. De plaats die Embers vader het leven kosten en waar Josh de vorige keer al gewond raakte. Alleen dat gaat deze keer niet gebeuren, toch?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Band met hoofdpersonages
Met Onweerstaanbaar is schrijfster Rebecca Yarros terug en hoe! Al eerder las ik haar boeken Onverwacht, Onverminderd en Onbereikbaar. En doordat ik hoofdpersonages Ember en Josh en de bijpersonages als Jagger, Will, Paisley en Sam al kenden, voelde het weer even alsof ik nooit was geweest. Je weet hoe Ember en Josh elkaar hebben gevonden, met welke moeilijkheden ze moesten dealen en hoe ze daar nu mee omgaan. De band is er dus al en ik kon niet wachten om te lezen hoe hun verhaal verder zou gaan. En dat is lang niet zo rooskleurig als het begin doet voorkomen. Josh wordt namelijk samen met Will en Jagger opnieuw uitgezonden naar Afghanistan om daar gevechtsvliegtuigen te besturen. Daarmee komt de ergste nachtmerrie van Ember uit.
Ik kreeg het warm van die blik in zijn ogen – die blik die zich er niets van leek aan te trekken dat we nog maar net een uur geleden uit bed waren gerold. Hij verstevigde zijn greep, waardoor onze onderlijven precies op een lijn kwamen, en mijn hart sloeg op hol.
Zichzelf het beste gunnen
De personages staan daarmee een hoop nieuwe, emotionele, spannende en verschrikkelijke situaties te wachten. Terwijl jij ze als lezer alles gunt, maar de vraag is of ze zichzelf ook alles gunnen? Durven ze soms te kiezen voor zichzelf of kiezen ze voor hun relatie? Een ding is zeker: de makkelijke schrijfstijl van Rebecca zal je meesleuren het verhaal in. En ik kan alvast beloven dat je het boek met een glimlach kan dichtslaan. Je merkt – ook na het lezen van het dankwoord – dat Rebecca Yarros weet waar ze over praat. Ze heeft immers zelfs haar man in het leger. In het verhaal merk je dit ook af een toe aan een woordje of zinnetje dat typisch bij het leger hoort. Maar meestal kon je daarvan de betekenis wel achterhalen door gewoon door te lezen.
Herhaling van situaties
Alleen net zoals in het leven van Josh en Ember was dit boek ook niet alleen maar rooskleurig. Richting het einde merkte ik dat er een hoop herhaling van situaties in zat. Zonder te veel te spoilen worden er constant ruzies gemaakt over dezelfde dingen. Terwijl je stiekem wel een idee hebt hoe het verhaal zal aflopen. Die herhalingen zorgen ervoor dat ik iets buiten het verhaal kwam te staan. Ik zag het niet helemaal voor mij en raakte daardoor soms de band kwijt met de personages. Ik wilde ze door elkaar schudden en zeggen dat ze eens normaal moeten doen, maar dat gaat natuurlijk niet. Als ze maar leren van hun fouten, daar gaat het voor mij om. Maar doordat ik gedeeltelijk buiten het verhaal kwam te staan, heb ik bijna zes dagen over dit boek gedaan. Terwijl dat wel sneller had gekund in het tempo hoe ik normaal lees en dat is toch jammer.
‘Waar?’ Onze blikken kruisten en de ruimte tussen ons in liep vol met alle liefde waar we zo hard voor hadden gestreden, in een poging scheuren te dichten die binnenkort voor een onoverbrugbare kloof zouden worden. ‘Afghanistan.’ Tot zover ons ‘normale leventje’ dus.
Conclusie
Met Onweerstaanbaar van Rebecca Yarros heb ik mijn liefde voor New Adults weer helemaal gevonden. Een mooie liefdesrelatie, een fijne schrijfstijl, personages die zich ontplooien en seks. Gelukkig niet te veel, maar op de juiste momenten. Tussen twee personages die ik al eerder in mijn hart heb gesloten en nooit heb losgelaten. En dat niet alleen, de personages komen veel obstakels tegen als Josh wordt uitgezonden naar Afghanistan. Niet alles is rooskleurig, maar dat zorgt er wel voor dat je door wil blijven lezen. Josh gaat uitdagingen ook daar niet in de weg. Als dat maar goed gaat. Toch heb ik ook een paar kleine kritiekpuntjes. Richting het einde komen er veel herhalingen van situaties voorbij en dat haalt mij weg van die prachtige personages. Ik deed er dan ook voor mijn gevoel vrij lang over om dit boek te lezen. Gelukkig maakt het einde (en met name de epiloog) een hoop goed. Ik kon toch met een glimlach dit boek weer dichtslaan.
Welke New Adult heb jij voor het laatst gelezen of sla je dit genre liever over? Laat het weten in de reacties, want ik ben erg nieuwsgierig naar jullie mening.
Ik ben deze nu aan het lezen en kan me goed vinden in je recensie: ik heb ook meteen weer een band met de personages en vind de schrijfstijl zó fijn! Ik hou ook echt heel erg mijn hart vast voor hoe het gaat eindigen…