Het meesterwerk – Geir Tangen

Geir Tangen is niet zomaar een auteur – hij begon als populaire crimeblogger en -recensent in Noorwegen met ruim 170.000 lezers. En nu heeft hij zijn eerste boek Het meesterwerk uitgebracht die ik heb gelezen en hieronder gerecenseerd. 

Journalist Viljar Ravn Gudmundsson ontvangt een mail van iemand die aankondigt als scherprechter het leven van een vrouw te zullen opeisen die in zijn ogen een misdaad heeft begaan. Als de vrouw de volgende dag vermoord wordt aangetroffen, realiseert Viljar zich dat het bloedserieus was. Zeker als hij daarna weer een aankondiging ontvangt. Inspecteur Lotte Skeisvoll moet op jacht naar een achteloze seriemoordenaar die eropuit lijkt de politie te willen tergen.

The House of Books ~ februari 2018 ~ 400 pagina’s ~ ISBN: 9789044351200

Journalist Viljar Ravn Gudmundsson is uitgeblust. Hij was vroeger een perfecte journalist die alle verwachtingen overtrof. Maar daar is door een geheimzinnige zaak weinig meer van over. Het plezier in zijn werk is weg.  Toch moet er wel geld in het laatje komen, maar dat gaat niet van harte. Als hij dan ook een mail ontvangt van een mogelijke moordenaar met de aankondiging voor een moord heeft hij geen zin om daarmee aan de slag te gaan. Hij stuurt het bericht voor de zekerheid naar de politie, maar daar houdt het voor hem op.. denkt Viljar. Want als blijkt dat de volgende dag de aangekondigde moord is uitgevoerd, gaan er zowel bij de politie als Viljar belletjes rinkelen. Al helemaal als dat niet de enige mail is die Viljar ontvangt. De dader heeft maar één doel: mensen die onschuldig zijn vrijgelaten bij de politie hun verdiende loon geven en Viljar moet erachter aan. Alleen de dader zal altijd een stap voor blijven.

Ik heb een e-book van de uitgeverij ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Scandinavische verwijzingen

Geir Tangen is een groot fan van Scandinavische auteurs en daarom klom hij in de pen om een eerbetoon te schrijven aan al zijn ‘collega’s’. Het meesterwerk verwijst namelijk op meerdere manieren naar andere schrijvers van Scandinavische bodem en hun boeken. En dat vind ik dus echt heel origineel gedaan. Je merkt dat de schrijver vooronderzoek heeft gedaan en verschillende elementen heeft verwerkt in zijn eigen werk. Het is geen letterlijke kopie, want overal staat bij in welk boek je dat kunt vinden. Zelf lees ik ook weleens thrillers van Scandinavische auteurs (zoals Dochter vermist en Donker water van Mikaela Bley) en die beoordeel ik toch altijd met vier sterren. Dus waarom zou ik dit boek geen kans geven?

Die ochtend, vier dagen voordat het licht voorgoed zou worden gedoofd, stond journalist Viljar Ravn Gudmundsson in de vergaderzaal en nam de sfeer in zich op. Grijnzende gezichten, hongerige ogen en hooghartig gelach vulden de ruimte. Zoals het hoorde.

Onderhuidse spanning

In Het meesterwerk van Geir Tangen zit veel onderhuidse spanning verborgen die op het einde tot een hoogtepunt komt. Er is namelijk ergens een moordenaar aanwezig vanuit wie je ook gedeeltes leest. Je weet alleen niet wie het is en daar probeer je achter te komen. Maar onderschat die persoon niet, want de dader is slim. Hij of zij is stappen voor op de politie en de pers die hem niet weten te lokaliseren. Of staat deze persoon dichter bij dan ze werkelijk denken? Als je als lezer denkt te weten wie het is dan gaat dit verhaal weer een hele andere kant op. Vooral als er ook nog wordt teruggeblikt naar een zaak naar het verleden waar Viljar ook bij betrokken was – wat heeft dat er mee te maken? Je wordt behoorlijk op het verkeerde been gezet, maar dat is precies de reden dat ik van thrillers houd. Vooral als je daar een fijne schrijfstijl bij optelt.

Moeilijke en onherkenbare namen

Wel merk je dat omdat dit boek is geschreven door een Scandinavische auteur er veel Scandinavische namen in voor komen. Die ik echt niet kan uitspreken en die weinig herkenbaarheid oproepen. Dit maakt het een stuk moeilijker om de personages uit elkaar te houden plus om een echte band op te bouwen. Nu vielen de namen van de hoofdpersonages Viljar en rechercheur Lotte nog wel mee. Maar daar tegenover staan de mensen die je eigenlijk moet verdenken. Alleen wie is nu precies wie?

Het helpt ook niet dat je niet altijd weet vanuit wie je leest. Het boek is geschreven vanuit de derde persoon. En hoewel er goed wordt aangegeven waar de scène plaatsvindt (politiebureau of op de redactie) en in welke tijd (de oude of nieuwe zaak) is het altijd nog gokken met wie je het meeste meekijkt. Dat helpt niet om een band op te bouwen hoewel je ondanks alles toch wel meedenkt over wie de moordenaar kan zijn. Je krijgt door deze perspectiefwisseling toch een algemener en objectiever beeld van de situaties die gaande zijn.

Het meest vervelende aan zijn werk was de eindeloze stroom klachten van lezers die niets beters te doen hadden dan klaagbrieven schrijven. Vaak waren het dezelfde lezers. Hij opende de mail. Viljar voelde de druk op zin borst na een paar seconden. Merkte dat het moeilijker werd om adem te halen. De ruimte om hem heen begon te draaien.

Conclusie

Het meesterwerk van Geir Tangen is een spannend boek vol actie. Moord na moord wordt gepleegd en de dader is allang weer bezig om de volgende te plannen. Aan jou de taak om samen met de uitgebluste journalist Viljar en rechercheur Lotte en haar team erachter te komen wie de moorden op zijn/haar geweten heeft. En dat is nog lang zo makkelijk niet. Het wordt de Nederlandse lezer namelijk behoorlijk moeilijk gemaakt met de Scandinavische namen die je amper kunt uitspreken en daardoor moeilijk leert te herkennen. Wie is nu precies wie en wie is nu onschuldig en wie heeft er bloed aan zijn handen?

Die vraag zorgde ervoor dat ik het einde maar gedeeltelijk begreep en toch nog met een paar vragen achterbleef. Wel wist ik wie de dader was en daar ging het mij om. En de de korte fragmenten (goed aangegeven in het e-book) en de leuke twist met andere Scandinavische titels hebben ervoor gezorgd dat ik dit boek sneller dan verwacht uitlas.

Een spanning boek met originele elementen uit boeken van zijn collega’s. Heb jij weleens een boek gelezen waarin werd verwezen naar een ander boek? En was die verwijzing op zijn plaats? Laat het weten hieronder.