Vandaag even geen recensie van een roman, thriller of New Adult. Maar van een non-fictie verhaal. De beschrijving van Leven zonder filter van Fleur van Groningen klonk mij vooral herkenbaar in de oren. En daarom wilde ik graag weten wat Fleur erover te zeggen had. Ik laat je hieronder weten of ik heb gevonden wat ik zocht.
Voel jij je anders dan de meeste mensen? Krijg je meer indrukken binnen? Ben je sneller moe? Maar heb je ook meer oog voor detail? Ervaar je intense emoties, voel je anderen makkelijk aan en streef je naar diepgaande contacten? Dan ben jij mogelijk hoogsensitief. In Leven zonder filter vertelt Fleur openhartig en met zelfrelativering over de zoektocht naar haar gebruiksaanwijzing. Hoe ze ontdekte dat ze hoogsensitief is en zich daar aanvankelijk tegen verzette, uit schrik voor labels en zweefteven. Tot ze ondervond dat de eigenschap naast nadelen ook voordelen kent.
Overamstel Uitgevers ~ oktober 2017 ~ 256 pagina’s ~ ISBN: 9789492626073
In Leven zonder filter – Mijn ervaring met hoogsensitiviteit vertelt Fleur van Groningen over haar ervaringen met hoogsenstitiviteit. Dit boek gaat een stuk verder dan boeken met alleen informatie over wat het onderwerp precies inhoudt. Het is namelijk echt een boek dat zich afspeelt in de praktijk. ‘Wat zijn de voor- en nadelen en hoe gaat Fleur ermee om?’ Ze heeft het niet alleen maar over het feit dat ze sneller moe is dan mensen zonder HSP, doordat ze meer indrukken binnenkrijgt. Maar ze gaat een stap verder. Ze is eerlijk over wat haar is overkomen in haar jeugd en hoe dat haar leven heeft beïnvloedt. En over hoe belangrijk het is om jezelf lief te hebben en om je grenzen duidelijk te maken. Er zijn immers mensen die eroverheen gaan als je het niet duidelijk aangeeft. En laat dat nu misschien wel het zwaarste zijn voor hoogsensitieve mensen dat er bestaat. Net zoals het voelen van andermans emoties – je wilt er voor diegene zijn, beter voor hen maken, maar dan kun je jezelf nog weleens voorbij lopen.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn leven niet.
Vinden van herkenbaarheid
Ik schreef in mijn bookhaul van 3 december dat ik hoopte dat ik iets uit Leven zonder filter kon halen. Ik weet namelijk niet of ik mezelf kan (en wil) bestempelen met hoogsensitiviteit, maar ik heb de afgelopen jaren aan mezelf gemerkt dat ik sneller moe ben, helemaal uitgeteld na een feestje of activiteit waar veel mensen zijn en dat ik snel last heb van vieze geuren of fel licht. Helaas heb ik deze herkenbaarheid maar deels gevonden in dit boek. Sommige eigenschappen die ik hierboven benoem, komen wel voor. Zoals het hebben van emmertjes die kunnen overstromen: een emmertje voor sociale contacten, een emmertje voor stank, voor zelfkritiek, voor schermen, omgaan met onbekende, luide geluiden en muziek en dergelijke. Maar dit boek is echt een persoonlijk boek over de ervaringen van Fleur. En die zijn gewoon anders dan die van mijzelf. Zij heeft immers nog meer meegemaakt dan ik in mijn leven zoals seksueel misbruik op hele jonge leeftijd, depressies en ze mediteert veel. Dat heeft invloed op je leven en dus ook zeker op dit boek.
Dit boek is er mede dankzij een jongeman van een jaar of twintig, die met een zware depressie kampte. Hij wilde niet meer leven, vertelde zijn moeder aan mijn moeder. De wereld kwam te hard op hem af. Te scherp, te luid, te indringend. Zowel hij als zijn moeder had al van hoogsensitiviteit gehoord en samen hadden ze zich in deze materie verdiept. Het was hun inmiddels overduidelijk dat hij tot de hoogsensitieve categorie behoorde.
Andere levensfase
Soms ging het boek iets te veel richting het zweverige voor mijn gevoel. Iets waar ik op dit moment in mijn leven minder geïnteresseerd in ben, vergeleken met Fleur. Maar het past wel bij haar manier van leven. Hoe ze erin staat en hoe het helpt om dichter bij haar ziel te komen. Misschien helpt het dan ook niet dat ik een stuk jonger ben dan Fleur. Ik dacht dat ze ongeveer even oud was, maar er zit 14 jaar tussen ons. Wie weet als ik dit boek over een paar jaar weer lees ik er anders naar kijk. Wel weet ik dan dat ik langer de tijd moet nemen om dit boek te lezen. Ik heb meer recensie-exemplaren klaar liggen en daardoor wilde ik dit boek ook snel lezen. Maar pas als je rustiger leest, komt er minder informatie in één keer op je af en ga je pas echt de boodschappen en prachtige quotes waarderen. Zoals ‘Het ego is een soort motor die je jouw levenspad op sleurt, op naar de levenslessen die je ziel voor je in petto heeft’ of ‘Ik heb weleens gelezen dat het leven vooruitziend geleefd moet worden maar terugblikkend begrepen wordt’.
Journaliste aan het woord
Je wordt mede door dit quotes pas echt aan het denken gezet. Maar ja, het is niet moeilijk om dit boek snel te lezen (behalve dat je dan veel informatie in één keer binnenkrijgt). De hoofdstukken zijn namelijk afwisselend: soms kort en soms lang. Maar het leest gewoon fijn door de schrijfstijl van Fleur en het is lekker direct. Ze heeft dit echt geschreven om met haar verhaal andere mensen te helpen. Niet omdat ze per se de aandacht wil – hoewel ze die erkenning heeft ze in België wel gekregen. Dat de schrijfstijl fijn is, is ook niet heel gek. Fleur is namelijk journaliste en cartooniste, dus dat geeft haar de ervaring. En zorgt bij mij ook alweer voor een stuk herkenbaarheid. Ik ben hopelijk over een halfjaar ook afgestuurd als journaliste. Wel had ik het een toevoeging gevonden als ik nog meer tekeningen in het boek had zien staan. Er staat er één op het einde en dat geeft toch weer wat lucht.
Op een dag krabbelde ze een boekentip voor me op een stukje papier. ‘Elaine N. Aron: ‘Hoog sensitieve personen – Hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt’, stond erop. Ik was sceptisch. Enerzijds had ik wel degelijk het gevoel dat de wereld me overweldigde en ik me maar moeilijk staande hield. Anderzijds wilde ik dat vooral niet toegeven, laat staan ermee dwepen. Bovendien vond ik mijn kinesiste naast aardig en goed in haar vak, toch ook een beetje te new age.
Conclusie
Hoewel ik niet helemaal de herkenbaarheid heb gevonden die ik zocht, doet Leven zonder filter van Fleur van Groningen precies wat het belooft. Dat is namelijk het vertellen van een persoonlijk verhaal over het leven met hoogsensitiviteit. Je krijgt echt door voorbeelden uit haar leven inzicht in hoe het voor haar moet zijn en welke dingen zij allemaal heeft beleefd. Dit op een hele toegankelijke en open manier verteld. En dat kan ik aanmoedigen: zij vertelt in haar verhaal niet voor niets dat ze mede door haar hoogsensitiviteit zich vaak heeft weggecijferd voor anderen. Ze voelt immers hun emotie en wil het zo snel mogelijk goed proberen te maken. Nu kan ze haar eigen verhaal kwijt en al de lezers horen dat aan. Maar ik raad je wel aan om dit boek niet te snel te willen lezen. Dan mis je de belangrijke boodschappen en ontgaan je de prachtige quotes die je laten nadenken. Zoals ‘Ik heb weleens gelezen dat het leven vooruitziend geleefd moet worden maar terugblikkend begrepen wordt.’
Wat is het laatste non-fictie boek dat jij hebt gelezen of waar zou jij nog eens meer informatie over willen hebben? Voor Leven zonder filter las ik – zoals jullie misschien wel weten – de biografie van Robbie Williams.
