De laatste recensie van april was die van een thriller, maar heel toevallig is de eerste recensie van mei dat ook! Ditmaal van Hoofdzaak, het debuut van de Nederlandse schrijfster Mariska Overman. Benieuwd of ik in de toekomst meer boeken van haar wil lezen? Lees snel verder.
Specialist Postmortale zorg Isabel Dieudonné heeft twee jaar geleden haar werk als rechercheur vaarwel gezegd na een heftige zaak. Tot nu. Haar halfbroer, rechercheur David Nichols, roept haar hulp in als hij een hoofd op zijn keukentafel vindt. Van wie is dat hoofd? Waarom ligt het in zijn keuken?
Crime Compagnie ~ april 2016 ~ 279 pagina’s ~ ISBN: 9789461092397
Rechercheur David krijgt de schik van zijn leven als hij na het hardlopen (en douchen) een afgehakt hoofd in zijn keuken vindt. Hij schakelt snel de hulp in van zijn halfzus, specialist postmortale zorg, maar voorheen een goede rechercheur. Eigenlijk wil Isabel niets meer met dat werk te maken hebben, maar de verdachte omstandigheden maakt dat haar recherchehart weer begint te bonken. Haar zus Lennette (en halfzus van David) is het hier echter niet mee eens. Samen met David en hoofd van de afdeling Peter gaan ze op onderzoek uit: waarom lag dat hoofd bij één van hun collega’s op tafel, van wie is het en wie zit erachter? De omstandigheden worden nog raarder als er in de nek van het afgehakte hoofd nog een apparaatje bevindt. En dat geeft al meteen een antwoord op één vraag.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Ouderwets spannend
Hoofdzaak van Mariska Overman is een ouderwets spannende thriller. Ouderwets, omdat het teruggaat naar de basis: Hoofdpersonages David, Isabel en Peter gaan op zoek naar de persoon (of personen) die een afgehakt hoofd in het huis van politieagent David hebben gelegd en zijn/haar motieven. Niets meer en niets minder. Geen (grote) bemoeienis van een journalist(e) of een dader die zich langzaam onthult in een ander perspectief. Juist het feit dat dit boek terug naar de basis gaat, is een pluspunt. Nu niet denken dat ik het slecht vind als een boek wel extra dingen heeft, want dat is niet het geval. Maar het feit dat Mariska ervoor gekozen heeft om het bij de basis te houden en echt focust op de zoektocht is sterk en opvallend in deze tijd.
Het hoofd lag op de tafel. De ogen keken verrast de keuken in, alsof ze drie voor de eerste keer zagen. Wat misschien ook wel zo was. Isabel keek om zich heen. Haar handen in de zakken. Een zakdoekje drukte tegen haar vingers. De lamp boven de tafel waarop het hoofd lag, wiegde zachtjes heen en weer.
Persoonlijke verhaallijn
En de zaak die wordt besproken, is redelijk luguber. Niemand wil een (afgehakt) hoofd van een onbekend personage vinden in zijn/haar huis. Vooral niet als blijkt dat er nog eens een geluid uit deze restanten komt. Dit geeft een bepaalde spanning in het verhaal, omdat je als lezer erg benieuwd bent wie zoiets überhaupt kan verzinnen. Deze verhaallijn wordt afgewisseld met een persoonlijke lijn, waardoor je enkele personages nog beter leert kennen. Isabel loopt bij een psycholoog en dat heeft allemaal te maken met haar gezinssituatie. Lennette, haar zus en David, haar halfbroer gaan niet goed met elkaar om – al vanaf jongs af aan niet – en Isabel heeft constant het gevoel daartussen te zitten. Zij heeft immers wel een goede band met beide. Deze lijn doet niets af aan de moordzaak, want die wordt immers toch wel opgelost, maar het geeft wel een extra dimensie aan het verhaal.
Voldaan gevoel
Verder is Hoofdzaak gewoon toegankelijk geschreven, is het echt een thriller omdat het eens niet draait om de liefde maar puur om het oplossen van een moord en het boek leest als een trein. Niet zo gek ook dat ik de ‘maar’ 279 pagina’s binnen no time had gelezen. De hoofdstukken wisselen daarentegen behoorlijk van lengte onderling, maar doordat het verhaal heel makkelijk geschreven is, heb je ook de lange hoofdstukken in korte tijd uit. En als je dan eenmaal op het einde bent beland en dan bedoel ik echt het einde, want de onthulling van de dader laat behoorlijk lang op zich wachten, heb je ook een voldaan gevoel. Aan de ene kant is de dader namelijk vrij logisch, maar persoonlijk had ik er niet meteen aan gedacht. De epiloog die volgt op de ontknoping maakt het boek volledig af en laat je toch wel een beetje met verbazing achter.
Elk spoor van irritatie ontbrak. David wist hoe het spelletje werd gespeeld. Zelfs als het geen spelletje was, zelfs als hij geen verdachte was. Veel vragen stellen is veel antwoorden krijgen. Veel antwoorden leveren mogelijk een aanwijzing op. En een aanwijzing, hoe klein ook, was nodig om een weg in te slaan. Een weg die uiteindelijk kon leiden naar aan afgesloten zaak. Vooralsnog was er echter geen weg te zien.
Conclusie
Hoofdzaak is een thriller van hoge kwaliteit. Elementen als een lugubere moordzaak, persoonlijke problemen waardoor je een band kan opbouwen met hoofdpersonages als Isabel, een toegankelijke schrijfstijl waardoor het verhaal zo aan je voorbij vliegt en een verrassend einde. Dat zijn allemaal pluspunten die Hoofdzaak bezit en waardoor ik het boek zeker zou aanraden aan thriller-liefhebbers. En laten de bijpassende titel en de prachtige (maar mysterieuze) cover het plaatje compleet maken. Je moet even geduld hebben, want pas heel dichtbij het einde wordt de dader en zijn/haar motieven verklapt, maar ik beloof je dat dit het allemaal goed maakt. Inclusief de epiloog, die je nog even extra versteld doet staan. — En dus antwoord op de vraag: Natuurlijk wil ik nog meer lezen van Mariska Overman door dit sterke debuut.
Wat is de laatste thriller die jij hebt gelezen? En was dat een aanrader of kan ik dat boek beter links laten liggen? Laat het weten in de comments!
