Het is nog niet eens zo lang geleden dat ik een boek van Mary Higgins Clark heb gerecenseerd. Maar ik kan jullie vertellen: dat is precies wat ik vandaag opnieuw ga doen. Ik las namelijk ‘Het verdwenen kind’ en dit vond ik ervan.
De vierjarige Laurie Kenyon wordt op klaarlichte dag uit de tuin ontvoerd. Haar ouders zijn wanhopig: waar is Laurie gebleven? Twee jaar lang is ze spoorloos, totdat ze schijnbaar ongedeerd terugkeert. Jaren later begint ze zich langzamerhand de gruwelijke details van haar ontvoering te herinneren. Als haar ontvoerder erachter komt dat er bij Laurie steeds meer terugkomt, zal hij geen middel schuwen om Laurie haar mond te laten houden…
Xander Uitgevers ~ ~ augustus 2018 ~ ISBN: 9789401609272
Laurie Kenyon lijkt een eenentwintige dame als ieder ander. Maar niets is minder waar: achter haar lieve glimlach gaan een paar andere werelden schuil. Het is ook niet niets als je op jonge leeftijd wordt ontvoerd door onbekenden en pas twee jaar later zonder boodschap weer wordt achtergelaten. Haar ouders zijn vooral blij dat hun wondertje na al die jaren weer op de stoep staat. Er heilig van overtuigd dat ze is opgevoed door twee oudere mensen die zelf geen kinderen meer konden krijgen. Iets waar haar zus Sarah nog steeds niets van moet weten. Want Laurie is alles kwijt. Ze weet niet meer waar ze al die tijd was en wat ze heeft moeten doorstaan. Pas als na jaren de knop langzaam wordt omgedraaid door een noodlottig ongeval in de familie, begint Laurie zich dingen te herinneren. Maar de daders weten haar te vinden: en dat kan niet zonder gevolgen blijven.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Even wennen
‘Het verdwenen kind’ van Mary Higgins Clark wist niet meteen mijn aandacht te trekken zoals ‘Een tweede kans’ en ‘Op een mooie zomerdag’ dat deden. Ik moest er echt even inkomen en dat is toch opvallend, omdat ik dit bij eerder boeken van Mary Higgins Clark eigenlijk nooit hoefde. Ik denk dat dit komt door de schrijfstijl van ‘Het verdwenen kind’: het is heel beschrijvend en indirect geschreven. Er ontbreekt vooral in het eerste gedeelte wat dialoog, waardoor je als lezer ook geen band opbouwt met de personages. Je blijft een toeschouwer van een geheel die je op het begin nog niet helemaal begrijpt. Maar gelukkig wordt het verhaal naarmate je doorleest steeds leuker, directer en daarmee spannender. Want wat is dit een uniek boek. In mijn herinnering heb ik bijna geen boeken gelezen met deze wending. Alleen – hoe moeilijk het ook is – kan ik daar niet veel over vertellen, omdat ik dan dingen verklap. En dat is toch altijd jammer voor je eigen beleving.
Laurie had de auto niet horen aankomen en stilhouden. Er zat een vrouw achter het stuur. De man die naast haar zat, stapte uit, tilde Laurie op, en voor ze wist wat er gebeurde zat ze tussen hen in geperst op de voorbank. Laurie was te verrast om iets te zeggen.
Verrassing!
Wat ik wel kan zeggen, is dat de beschrijving eigenlijk maar een deel vertelt van het verhaal. Namelijk over de ontvoering van Laurie en het feit dat ze hier twee jaar later – als ze opeens weer opduikt – niets meer van weet. Wat je alleen niet wordt verteld, is dat er een behoorlijke tijdsprong wordt gemaakt. Laurie is niet meer die kleine meid van het begin, maar is inmiddels uitgegroeid tot een volwassen vrouw die opnieuw iets verschrikkelijks meemaakt. Deze situatie zorgt ervoor dat Laurie transformeert in een heel ander mens. Ze is niet meer zo vrij als een vogel en wie weet welke dingen er dan naar boven komen. Het maakt dat je Laurie niet vertrouwt op haar woord. Gelukkig is daar haar zus Sarah die net zo onwetend is als de lezer zelf. Met haar puzzel je mee naar de stukjes uit Lauries verleden. Maar ook met haar bouw je niet echt een band op. De schrijfstijl zorgt er namelijk voor dat je op afstand blijft.
Sterk concept
Wie je ook volgt, zijn de daders van die ontvoering. Je ziet hoe ze Laurie in de gaten houden en wat ze doen om te zorgen dat zij haar mond houdt. Maar heel slim zijn die twee niet. Hilarisch en tegelijkertijd kun je ze bijna wel wurgen. Het zijn niet voor niet de slechteriken, daar is geen twijfel over mogelijk. Doordat je al weet wie de ontvoerders waren van de jonge Laurie lijkt het boek gesloten. Maar niets is minder waar, kan ik je inmiddels wel vertellen. Er gebeurt namelijk nog een hoop wat je van tevoren niet aan ziet komen. Het had echt een plot van een horror kunnen zijn, maar doordat dit maar een simpele thriller is, zijn de gevolgen minimaal en toch vermakelijk. Dit is naar verwachting voor nu en vind ik helemaal prima. Maar als Mary Higgins Clark echt indruk had willen maken, had ze tot het gaatje moeten gaan.
Eén blik op het gezicht van haar zus was voldoende om Laurie te doen beseffen dat haar ouders dood waren. Telkens weer kreunde ze: ‘Het is mijn schuld, mijn schuld,’ en ze scheen niet te horen hoe Sarah door haar tranen heen benadrukte dat ze zichzelf niet de schuld moest geven.
Conclusie
‘Het verdwenen kind’ van Mary Higgins Clark is absoluut niet het beste boek van deze auteur. Ik werd namelijk in tegenstelling door eerder gelezen titels niet meteen het boek ingezogen. Ik moest behoorlijk wennen aan de indirecte schrijfstijl zonder dialoog. Maar als je eenmaal gewend raakt, onthult er zich een boeiend en spannend lijntje waar nog zoveel meer in had kunnen zitten. Ik zie al aardig wat horrorboeken of hele spannende thrillers voorbijkomen met deze elementen. En ik zal dan de eerste zijn die erover wil lezen. Zo spannend was dit boek dan weer niet, maar verrassend durf ik het zeker wel te noemen en dat inclusief een schrijfstijl die snel wegleest (ondanks dat je wel op afstand blijft als lezer lezen de korte hoofdstukken wel snel). Van tevoren had ik niet kunnen indenken welke kant het op zou gaan. En toch ben ik blij verrast en moest ik op het einde even bijkomen.
Het beste boek was het dan misschien niet, maar dit was zeker niet het laatste boek dat ik van Mary Higgins Clark heb gelezen. Deze boeken hebben een aantal dingen gemeen: ze verrassen, zijn spannend en lezen makkelijk weg. Ideaal op sommige momenten.
Welke boeken van Mary Higgins Clark heb jij al gelezen?
