‘Mensen geloven wat ze willen geloven’. Dat is de belangrijkste boodschap uit Het Cassandra-effect van Wendy Walker. Benieuwd wat ik van dat boek vond? Je leest het vandaag in deze recensie.
Twee zusjes, een verdwijnt. Een narcistische moeder, een maniakale stiefvader, een disfunctioneel gezin. Wie weet waar Emma Tanner is? De zusjes Tanner zijn verdwenen. Emma’s auto wordt gevonden, maar van haar en Cass geen spoor. Drie jaar later staat Cass ineens bij haar moeder en stiefvader op de stoep. Ze waren ontvoerd, vertelt ze, en gevangen gehouden op een eiland. Terwijl ze haar verhaal doet aan forensisch psychiater Abby Winter, onthult ze ook veel over haar leven voor de verdwijning. Een leven met een narcistische moeder, een maniakale stiefvader en een manipulatieve zus. Of is Cass juist degene die manipuleert?
HarperCollins ~ oktober 2017 ~ 316 pagina’s ~ ISBN: 9789402700381
Als op een dag zowel Emma als Cass Tanner verdwijnt, staat de wereld van hun ouders op zijn kop. Alleen de auto van Emma wordt gevonden bij een meertje, dus de vermoedens gaan dat ze is verdronken. Maar waar is Cass dan? Op deze vragen komt een antwoord als Cass na drie jaar opeens weer bij haar narcistische moeder op de stoep staat. Ze verklaart dat ze samen met Emma vastzat op een verborgen eiland. En dat ze met één reden terug is gekomen: om Emma te helpen. Forensisch psychiater Abby Winter zat al bij de verdwijning op deze zaak en kan het na al die jaren niet loslaten. Samen met haar collega Leo probeert ze er alles aan te doen om Cass uit te horen en Emma te vinden. Welke dingen hebben zij gezien, welke mensen waren er bij betrokken en misschien wel het belangrijkste: waar ligt dat eiland? Maar die zoektocht gaat nog niet zo makkelijk als blijkt dat niet alles klopt wat Cass vertelt. Is zij soms diegene die liegt of gaat ze gebukt onder de opvoeding van haar narcistische moeder?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Totaal geen fantasy
Het Cassandra-effect van Wendy Walker wist mij op het eerste gezicht niet meteen aan te trekken. Dat komt door de cover, want dat lijkt op een fantasy-verhaal. Gelukkig maar dat ik dat na het eerste hoofdstuk al was vergeten. Niets fantasy, Het Cassandra-effect is van begin tot eind een psychologische thriller. Niet voor niets is Het Cassandra-effect een echt bestaand fenomeen (‘Als een partner zonder autisme zich niet gehoord voelt door zijn/haar partner met autisme’) En een boek dat mijn een aantal keer op het verkeerd been weet te zetten, is precies waar ik van houd. Ik moest gewoon weten welke dingen nu waar waren en welke dingen niet. Cass klinkt zo overtuigd, maar als je tussen de regels doorleest, snap je dat ze iets doet met een duidelijk doel voor ogen. Wat dat doel precies is, kom je pas op het einde te weten.
We geloven wat we willen geloven. We geloven wat we moeten geloven. Misschien is er geen verschil tussen willen en moeten. Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat de waarheid ons kan ontsnappen, zich achter onze blinde vlekken kan verstoppen, achter onze vooringenomen ideeën, onze hongerige harten die zo naar rust verlangen.
Cass en Abby
Het is wel duidelijk: Het Casssandra-effect speelt echt met de lezer. Je wordt zo vaak op het verkeerde been gezet zonder dat het irritant wordt. Het belangrijkste blijft dat ze haar zus Emma terug wil vinden. Dat staat boven alles. Je leest ook deels vanuit Cass die na een vermissing van drie jaar opeens weer op de stoep staat bij haar narcistische moeder. Sowieso is de vraag: waarom? Emma is altijd de favoriete dochter geweest, terwijl Cass haar moeder moest aanspreken met ‘Mevrouw Martin’. Ze leefde in een wereld vol bedrog, manipulatie en waarin ze eigenlijk niet echt werd gezien. Waarom keerde ze niet gewoon terug naar vader Owen?
Het andere deel is geschreven vanuit Abby, de vrouw van de politie die drie jaar geleden ook al op de zaak zit. Je merkt aan haar dat er nog steeds frustratie zit over het feit dat ze de zaak nooit heeft kunnen oplossen. Verder is ze wel heel down-to-earth en heeft ze een boel meegemaakt in haar leven. In dat opzicht lijkt ze best wel op Cass. Soms maakt die ervaring haar sterker in deze zaak, maar soms maakt dat haar ook blind. Zij zorgt voor een stukje orde in de wanorde die door Cass wordt geschept.
Geen onopgeloste zaken
Het einde is verrassend en voldoet aan alle eisen die zo’n boek moet hebben. Ze nemen hier echt de tijd voor om de lezer antwoorden te geven op al hun vragen. Ik blijf dus niet met onopgeloste dingen zitten. Ook de schrijfstijl kan ik erg waarderen. Ik ben niet door dit boek heen gevlogen, wat mede komt door het tragere begin, maar er is wel voldoende spanning gecreëerd om tot het einde door te willen lezen. Ik zat zelfs soms op het puntje van mijn stoel – zo spannend vond ik het. Het enige minpuntje zijn de hoeveelheid personages: Cass, Emma, Hunter, Judy, meneer Martinez, Owen, Witt, Abby, Leo, Lucy, Chris, Bill en een juf van hun school. Zij spelen allemaal een belangrijke rol in het verhaal, maar soms duizelde dat wel even.
Ik had geen bewijs. Geen enkele geloofwaardigheid behalve het feit dat ik nog bestond. Dus stond ik daar stokstijf in het bos, vervuld van de angst dat het me niet zou lukken. En er stond zo veel op het spel. Ze moesten mijn verhaal geloven. Ze moesten Emma vinden.
Conclusie
Het Cassandra-effect van Wendy Walker is van begin tot eind een hele sterke psychologische thriller. Het speelt met de lezer en zet ze keer op keer op het verkeerde been. Zonder dat het irritant wordt. Ik ben mede door de schrijfstijl niet door dit boek heen gevlogen, zoals ik wel eens heb bij een thriller. Maar dat was ook niet nodig. Zo kon ik alles in mij opnemen. Van de afgelopen drie jaar in het leven van Cass (en Emma) tot aan de opvoeding. Moeder spoort niet helemaal en dat zou ze weleens over gedragen hebben aan haar kinderen. Gelukkig herkent Abby dit uit haar eigen jeugd, waardoor zij orde in de wanorde kan scheppen. En ondanks die aandacht bij het verhaal werd ik alsnog verrast bij het einde. Ik had niet kunnen raden dat dit was gebeurd. Maar wat ‘dit’ is, ga ik natuurlijk niet verklappen. Daarvoor moet je toch echt Het Cassandra-effect van Wendy Walker zelf aanschaffen. Ik vind het in ieder geval een aanrader.
Bij welke boek zat jij voor het laatst (bijna) op het puntje van je stoel tijdens het lezen? Laat vooral de titel met jouw mening achter in de reacties.
