Ik schemerde het al een beetje door in de recensie van ‘Trust Again’, maar ik kon (helemaal na het lezen van dat boek) niet meer wachten om ‘Feel again’ van Mona Kasten te lezen. En zo gezegd, zo gedaan. Vandaag lees je daarom alles over dit derde boek in de Again-reeks.
Sawyer Dixon is jong, stoer en een buitenstaander. Sinds de dood van haar ouders heeft ze voor niemand meer haar hart opengesteld. Dat verandert als ze Isaac Grant ontmoet. Met zijn nerdbril en vreemde kleding is hij eigenlijk precies het tegenovergestelde van het type waar Sawyer op valt. Isaac is klaar met het singlebestaan en vraagt Sawyer om hulp. Ze sluiten een deal: Sawyer verandert Isaac in een bad boy zodat hij een vriendin krijgt en in ruil daarvoor mag zij de veranderingen vastleggen als fotoproject voor haar studie. Maar Sawyer had niet verwacht dat ze zelf gevoelens voor Isaac zou krijgen! Kan ze nog terug?
Boekerij ~ 384 pagina’s ~ oktober 2020 ~ ISBN: 9789022587256
Sawyer Dixon hebben we in de afgelopen boeken leren kennen als iemand die nergens om geeft en met jan en alleman het bed in duikt. Maar achter deze stoere verschijning gaat eigenlijk een gekwetst meisje schuil dat al jaren haar hart heeft gesloten voor echte liefde. Dit komt mede door haar heftige jeugd, waarin ze er samen met haar zus grotendeels alleen voor stond. Toch is er nog hoop! Deze enorme muur brokkelt namelijk steen voor steen iets af als ze de nerderige Isaac Grant leert kennen. Hij haalt iets naar boven wat nog geen man is gelukt en andersom geldt het net zo. Zij haalt immers ook iets bij hem naar boven dat ergens diep verscholen ligt. Als Sawyer namelijk een fotografieproject zoekt, besluiten de twee de handen ineen te slaan. Sawyer tovert hem om in een ware ‘badboy’ terwijl ze ondertussen foto’s maakt voor haar project. Op het eerste gezicht lijken deze twee karakters tegenpolen, maar wanneer de band tussen deze twee inniger wordt, ontstaat er toch iets bijzonders. Kan het zijn dat er bij Sawyer voor het eerst echte gevoelens krijgt?
Ik heb dit boek geleend bij de bibliotheek.
Tijd voor boek nummer drie
Na het lezen van ‘Trust Again’ kon ik gewoon niet wachten om ‘Feel Again’ van Mona Kasten te ontdekken. Zou dit boek met al zijn prachtige en realistische karakters net zo sterk zijn en mij net zo hard meeslepen als het vorige boek in deze reeks heeft gedaan? Nou, ik kan er lang of kort over zijn, maar er valt geen ontkennen meer aan: ja, ja, ja! ‘Feel Again’ had het weer allemaal. Zoals de personages die na drie boeken voelen als ware familieleden, realistische taferelen, een prachtige combinatie tussen diepgang en romantiek en gewoon een fijne verhaallijn om bij weg te smelten. Ik durf wel te zeggen dat ik het niet eens op de planning had staan om dit boek bijna binnen een dag uit te lezen, maar er was gewoon iets in dit verhaal dat zo verslavend was. Vandaar dat ik ‘Feel Again’ dan ook niet meer kon wegleggen!
Wat doe ik hier in godsnaam? Het was niet de eerste keer deze avond dat ik me dat afvroeg. Eigenlijk was het zoals altijd: ik was omringd door een hoop mensen en toch voelde ik me eenzaam. Dat gevoel was niet nieuw voor mij. Eigenlijk had ik dat altijd. Maar hier, in deze club, in aanwezigheid van vier pas verliefde stelletjes, die elkaar nog geen seconde uit het oog verloren, leek het helemaal ondraaglijk. Of anders gezegd: ik moest me beheersen om niet op de tafel te gaan kotsen.
De perfecte karakters
Het leukste vond ik wel om Sawyer stukken beter te leren kennen. Ze was namelijk in boek één nog een ‘ware’ bitch en iemand die elke dag wel met iemand anders in bed lag, maar in boek twee kwam ze – als huisgenoot van Dawn – al stukken meer tot leven. Ik was dus erg benieuwd geworden naar het verhaal erachter. Waarom was ze zoals ze was en waarom liet ze verder niemand toe? Nou, dat antwoord heb ik inmiddels gekregen. En het stelde weer niet teleur. Ik vind het knap dat Mona Kasten iedereen weer een ander verhaal meegeeft, zonder dat het ergens voelt als herhaling van zetten. Het voelt gewoon echt of je haar door en door leert kennen als een vriendin aan je zijde. Je kunt dan ook niets anders dan vanaf dat moment met haar meeleven. En dan heb ik het dus nog niet over Isaac gehad. Hij is zo anders dan de mannen uit de vorige boeken, maar echt: ik vond het een schatje! Met zijn leuke familie, zijn bijzondere verhaal, zijn nerdy uiterlijk en zijn persoonlijkheid: hij was gewoon alles in één.
De complimenten vliegen door de lucht
Ik kan nog honderden woorden vuil maken aan hoe leuk ‘Feel Again’ was en hoe fijn het voelt om zoveel personages opeens in je hart te hebben. Want ja, Allie, Kaden, Dawn en Spencer maken opnieuw hun opwachting en dat blijft een waar feest. Ook kan ik nog langer hebben over hun chemie of de schrijfstijl van Mona Kasten die je niet alleen meesleept, maar je ook haast laat voelen dat je bent waar de personages zijn. Maar ik denk dat mijn punt wel duidelijk is. ‘Feel Again’ is namelijk niet zomaar een ‘prima’ vervolg op ‘Begin Again’ en ‘Trust Again’, want dit boek is betoverend, fijn en doet je smachten naar deel vier dat over het stiefzusje en de leraar van Dawn gaat. Ik ben eind februari dus duidelijk weer van de partij als ‘Hope Again’ het levenslicht ziet.
Het leek haast of hij bang voor me was. Eerlijk gezegd verbaasde me dat niet. Alles aan mij was één groot waarschuwingsbord: van de zwarte eyeliner die ik te dik rond mijn ogen aanbracht, tot het shirt waarvan de cutouts de vorm van een groot doodshoofd hadden, tot de laarzen waarmee ik zwarte stalen deuren had kunnen intrappen…. Ik kon hem niet kwalijk nemen dat hij eerst de kat uit de boom keek en op een veilig afstandje bleef.
Conclusie
‘Begin Again’ was even inkomen, ‘Trust Again had me te pakken… en toen kwam ‘Feel Again’ van Mona Kasten uit. Je begrijpt dat ik hoge verwachtingen had en dat ik niet kon wachten om dit boek te lezen, maar stelde dit boek teleur? Absoluut niet. Ik durf wel te zeggen dat dit boek samen met ‘Trust Again’ nu al hoog op mijn favorietenlijstje staat. ‘Feel Again’ heeft het namelijk ook gewoon allemaal: romantiek, een chemie tussen de personages, diepgang en vooral een sterke ontwikkeling. Door boek één en twee heb je misschien hier en daar je vooroordelen over Sawyer, maar die laat Mona Kasten bladzijde na bladzijde als sneeuw voor de zon verdwijnen. Je sluit Sawyer in je hart en dan heb ik het nog niet over Isaac gehad. Hij heeft gewoon alles wat je in een partner wil. Denk aan: het nerderige, een prachtige familie en een uniek verhaal dat ook hem tot leven wekt… en vergeet de chemie met Sawyer niet. Ik kan niets anders zeggen dan dat Mona Kasten zich met haar schrijfstijl en verhaal heeft overtroffen, dus dat belooft wat voor ‘Hope Again’.
Welke New Adult heeft jou voor het laatst bijna sprakeloos achtergelaten? Ik ontvang natuurlijk net als altijd graag jouw tips hieronder in de comments. Ik ben fan van de New Adults van Colleen… maar Mona Kasten komt heel dicht in de buurt.
