Onlangs had ik enorm zin om er weer eens een jeugdthriller bij te pakken. Gelukkig stond ‘Fake trip’ van Margje Woodrow al in de boekenkast op mij te wachten. Benieuwd of ik na het lezen voldaan was of dat ik toch een tikkeltje teleurgesteld ben? Je leest er vandaag alles over!
Fake it till you make it… Een vierdaagse schooltrip naar Barcelona. Iedereen hoopt te chillen op het strand en wil stiekem het nachtleven verkennen. Helaas staan er verplichte excursies op het programma. Dan gebeurt er een afschuwelijk ongeluk in de Sagrada Familia. Gruwelijke details worden verspreid via social media. In een duizelingwekkend tempo komen geheimen bloot te liggen. Maar wat is echt en wat is fake news? Kunnen Demi en Billy deze ramp stoppen? Of volgen er meer slachtoffers?
Uitgeverij de Fontein ~ 208 pagina’s ~ mei 2020 ~ ISBN: 9789026151149 ~ fragment
Na maanden van afwachten, is het eindelijk zover: de schooltrip naar Barcelona! Het belooft een week te worden vol alcohol, relaxen op het strand, liefde en uitgaan. Of toch niet? Al snel blijkt het reisje uit te lopen op een ware fiasco. De docent die mee zou gaan komt plots niet opdagen, de jongens misdragen zich nog erger dan anders en dan is er nog het grote probleem rondom het mysterieuze videootje in de groepsapp. Het lijkt wel of ze hun ‘verdwenen’ docent zien, alleen dan geblinddoekt op een stoel met vrouwenkleding aan. Dit kan toch niet echt zijn? Demi en Billy zijn erop gebrand om erachter te komen wat nu de waarheid en wat nu fictie is, terwijl ze ondertussen moeten dealen met hun eigen problemen. In het zonnige Spanje komen trauma’s naar boven die ze voorheen zo goed verborgen hadden gehouden en krijgen ze te maken met afpersing van hun eigen vrienden. Wie is nog te vertrouwen en wie niet? Het antwoord daarop blijkt lastiger te vinden dan gedacht.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Jongerentaal in deze jeugdthriller
Ik denk dat de meeste van jullie wel weten dat ik altijd te porren ben voor een goede jeugdthriller. Of dat nu een titel is van Mel Wallis de Vries, Cis Meijer of Margje Woodrow: ik wil altijd weten of een auteur het weer voor elkaar krijgt om mij te verrassen. Daarom kon ik – zoals je vast wel begrijpt – niet wachten om mij te wagen aan ‘Fake Trip’ van Margje Woodrow. Nu val ik direct maar met de deur in huis: dit boek was helaas niet wat ik ervan had verwacht. Er schort voor mij teveel aan het verhaal en dan heb ik het met name over te korte (half afgemaakte) zinnen. Ik snap dat het ‘jongerentaal’ is. Het is even makkelijk gezegd en het hoort bij ‘hun’ communicatie, maar het leverde bij mij alleen maar irritatie op. Helaas bleef het daar niet bij.
Zodra ik de chat wis, trekt er een knagend gevoel door mijn buik. Waar ben ik mee bezig? Wil ik dit echt? Stel dat het verkeerd gaat? Ik check de tijd. Nog een uur. Opschieten dus.
Grote frons
Ik denk dat mijn grootste struikblok lag bij de verhaallijnen. ‘Fake trip’ gaat op veel stukken van de hak op de tak. Dan is er weer wat met Demi aan de hand, dan gaat het over Billy en zijn verleden en dan heb ik het nog niet eens gehad over alles wat hun vrienden uithalen. Ik moest echt mijn best doen om het te blijven volgen en om erachter te komen wat er nu echt aan de hand was. Plus waar zo’n mysterieus perspectief er normaal voor zorgt dat ik nog meer wil lezen en weten (om tot het einde te komen), zorgde dit nu alleen nog maar meer voor een grote frons op mijn gezicht. Naast het mysterieuze filmpje en een ongeluk bij de Sagrada Familia denk ik soms echt: wat is nu werkelijk het probleem? Deze verwarring maakte eigenlijk ook dat ik dit boek (dat nog altijd wel goed wegleest) vaker aan de kant legde dan ik normaal bij dit genre boeken zou doen. Het ging – samen met alle drama van de klasgenoten – soms echt even aan me voorbij.
Pluspunten
Vond ik dan alles zo slecht? Nee, gelukkig niet. De schrijfstijl (buiten alle jeugdtaal) was prettig, gevarieerd door gewone tekst afgewisseld met Whatsapp-gesprekken en precies zoals ik van Margje gewend ben. Het is dan ook geen verrassing dat ik dit boek – ondanks mijn weglegmomenten – wel binnen een dag alweer uit had. Daarnaast vond ik het ook fijn dat Demi en Billy allebei echt een verhaal meekrijgen. Ik wil niet zeggen dat ik voor de volle honderd procent met ze meevoelde, maar wat ze meemaken kan nog weleens gesprekken openen. Helemaal met de doelgroep in gedachte (en het feit dat de auteur scholen bezoekt) kan ik alleen maar toejuichen dat ze diverse belangrijke thema’s in dit boek heeft verwerkt – en hoop ik oprecht dat dit andere mensen kan helpen (en dat zonder spoilers te geven wat die problemen nu precies zijn). Verder kan ik de prachtige locatie natuurlijk niet negeren. Hoewel je niet heel veel leest over de omgeving vind ik het heerlijk dat zo’n boek zich afspeelt in het prachtige Spanje. Dat mag vaker gebeuren.
‘Hoe kom je aan zo’n megarode plek in je hals?’ Ik duw haar hand weg. ‘Dat is niet niks.’ Met grote ogen kijkt ze me aan. ‘Weet je dat zeker?’ Ik draai mijn hoofd opzij, zodat ze mijn opkomende tranen niet ziet. Zelfs Cheyenne weet niet wat er speelt. Soms wil ik het uitschreeuwen. Zeker als het net is gebeurd. Maar ik doe het niet. Nooit.
Conclusie
‘Fake Trip’ van Margje Woodrow lees je in sneltreinvaart uit en is bij uitstek een perfect boek voor jongeren. Toch heeft het boek mij zeker niet weggeblazen. Ik vond de verhaallijnen van de hak op de tak gaan en de korte zinnen en opmerkingen van zogenaamd ‘de jeugd’ maakte dat ik er niet helemaal lekker in zat. Ik vond het veel drama om eigenlijk helemaal niets. Daarnaast helpt het einde daar ook niet bij. Zonder al teveel spoilers te geven, lijkt het allemaal weer helemaal goed terwijl er flink wat losse eindjes zijn die niet worden uitgewerkt. Was alles dan zo slecht? Nee, zeker niet. ‘Fake Trip’ gaat op de scholen waar Margje Woodrow naartoe gaat echt wel gesprekken openen. De hoofdpersonages krijgen allebei een flink verleden mee dat voor sommige mensen misschien wel de stap is (of het figuurlijke duwtje in de rug) om eindelijk eens eerlijk te zijn. Dat hoop ik oprecht, want dat zou dit boek zeker een niveautje hoger tillen. Ook de locatie mag natuurlijk niet gegeneerd worden, want ondanks dat wij in Nederland moeten blijven, sleept Margje je toch mee naar het zonnige Spanje. Dat maakt dit verhaal – ondanks mijn negatieve puntjes – toch nog wat positiever.
Wat is jouw favoriete jeugdthriller van Nederlandse bodem? Ik heb er direct een paar in gedachte, maar hoe zit dat met jou? Laat het weten in de reacties hieronder. Ik ben benieuwd.
- Lees ook mijn recensie van: ‘Buitenspel’ en ‘Verwoest’ van Margje Woodrow.
Jammer dat het boek niet helemaal iets voor jou was. Ik erger me ook aan jeugd/straat taal in boeken, ik lees nu een Engels boek waarin dat heel erg speelt. En als Engels niet je eerste taal is, is dat lastig. Ik heb helaas dezelfde soort geluiden over Fake Trip gehoord, dus ik ga het niet oppakken. Favoriete jeugd thriller? Ik denk toch wel de boeken van helen Vreeswijk.