Escape Room – Maren Stoffels

Het was niet helemaal de bedoeling, want eigenlijk las ik al een ander boek. Maar ik kon ‘Escape Room’ van Maren Stoffels niet wegleggen en dat heb ik geweten ook. Vandaag laat ik je weten hoe dit boek is bevallen.

Meer dan tien maanden heb ik op dit moment gewacht. En nu staat Het voor me, in levenden lijve. Ik schud Het de hand. En Het heeft geen idee wie ik ben. Ik moet me inhouden om niet teveel naar Het te kijken. Het is gewoon een speler, net als die andere drie. Vier vrienden geven zich op voor een escape room. In dit spel moeten ze binnen zestig minuten zien te ontsnappen uit een kamer. Maar wat gebeurt er als de persoon die hen opsluit helemaal niet van plan is hen te laten gaan? Een van de jongeren is het doelwit. Maar wie?

Uitgeverij Leopold ~ oktober 2017 ~ 178 pagina’s ~ ISBN: 9789025873974 

Voordat de Sky, Milas, Alissa en Mint zich aan een spannende escape room wagen, leert de lezers eerst hun persoonlijkheden kennen. De stille Mint die altijd in de schaduw lijkt te staan van haar vriendin Alissa, die op haar beurt de jongens amper van zich af weet te slaan, Sky lijkt daar één van te zijn, maar voor nu zijn ze alleen beste vrienden. Als hekkensluiter heb je Milas, die de groep nog niet zo goed kent maar die echt een aanbidder is van Alissa en zij van hem. Zij gaan de spannende escape room vol (verborgen) puzzels samen in.  Alleen, wat als de persoon achter de schermen het heeft gemunt op één van de vier? Terwijl ze druk bezig zijn met het vinden van antwoorden, lijkt de mysterieuze stem steeds meer geheimen te willen onthullen. Daarmee komt niet alleen hun vriendschap op losse schroeven te staan, maar ook het besef dat ze er niet zomaar uit zullen komen. De mysterieuze persoon heeft een doel en zal niet rusten voordat die eindelijk is gehaald. De overige drie zijn bijzaak.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Binnen twee uur uit

Je kunt van alles over ‘Escape Room’ van Maren Stoffels zeggen (en dat ga ik in deze recensie ook doen), maar ik had dit boek binnen twee uur al uit. En zegt dat niet genoeg? Dit boek pakte mij op pagina één op en liet mij op pagina 178 weer los. Ik vloog er letterlijk doorheen. Dat komt door de fijne schrijfstijl van Maren, maar ook door de verwerkte spanning. Je raakt echt in de ban van de verschillende perspectieven. Zo heb je de persoon achter de schermen van de escape room, de onopvallende Mint die zichzelf in de escape room van een andere kant laat zien, je hebt Alissa die met haar uiterlijk bij iedereen in de smaak lijkt te vallen en pizzabezorger Sky als hekkensluiter van de vriendengroep. Maar daar komt ook Milas bij – collega van Sky in de pizzeria en hij ziet Alissa meteen zitten. Dat ieder personage zijn eigen lettertype heeft is aan de ene kant heel fijn, omdat het echt verduidelijkt vanuit wie je leest. Maar aan de andere kant staat het niet heel overzichtelijk.

Vanaf hier zie ik Het. Het ziet mij niet. Het moet boeten. Voor alles. Het enige wat ik nodig heb, is een teken. Alsjeblieft. Geef me een teken dat ik kan beginnen.

Geen verrassende wendingen

Ik had dit boek bijna met vijf sterren beoordeeld, maar ‘helaas’ moet ‘Escape Room’ het nu met vier doen. Dit komt door de grote wending in het verhaal. Dit zag ik al vrij snel aankomen. De hints lagen er iets te dik bovenop. Ik ga natuurlijk niet verklappen hoe het gaat verlopen, maar als je eenmaal in het verhaal zit en een aantal hoofdstukken hebt gelezen, zou het gedeeltelijk te raden moeten zijn. Maar dit zorgt er dan ook wel weer voor dat het einde logisch is en dat het niet zomaar uit de lucht komt vallen. Zoals je ook wel ziet in andere thrillers. En ik vind het al knap van schrijfster Maren Stoffels – die normaal alles behalve thrillers schrijft – dat ze zo’n spannend verhaal heeft weten te schrijven op een hele toegankelijke manier voor de doelgroep. Als de wending nu van tevoren niet zo duidelijk zou zijn, had ik haar misschien wel durven te vergelijken met schrijfster Mel Wallis de Vries en dat mag Maren als een hele grote eer opvatten.

Actuele en leuke setting

Maren Stoffels weet op een hele goede manier een actueel onderwerp aan te snijden. Escape rooms komen namelijk snel op en er is zelfs een televisieprogramma (The Big Escape) rondom gemaakt. Juist het feit dat de groep van Alissa, Mint, Sky en Milas eerst allerlei puzzels in elkaar moeten zetten, maakt mij ook nieuwsgierig naar een escape room. Het puzzelen en de spanning, maar sorry Maren, die van jou sla ik toch even over. Je weet namelijk maar nooit hoe je er vandaan komt als het überhaupt nog lukt. Waarom wil de persoon achter de schermen de vier niet zomaar laten gaan en wat is er in het verleden voorgevallen? Ik vond de setting die is gecreëerd niet alleen spannend (mede door de oproepende vragen), maar ook echt leuk en heel origineel. Nooit eerder las ik een boek dat gedeeltelijk of volledig plaatsvond in een escape room. Dus daar scoort de schrijfster opnieuw pluspunten!

Milas valt op, niet omdat hij knap is, maar omdat hij dat niet lijkt te willen zijn. Alsof zijn uiterlijk hem knelt. En dat herken ik. Jongens kleden me vaak uit met hun ogen, ik word er gek van. Andreas was de laatste jongen met wie ik zoende en ik vond hem écht leuk. Na onze kus hoorde ik het opscheppen tegen zijn vrienden omdat hij zo’n ‘lekker wijf’ aan de haak had geslagen. Was ik dan niet meer dan dat?

Conclusie

Maren Stoffels weet met ‘Escape Room’ niet alleen een thriller te schrijven met een ontzettend actueel thema, maar ook nog een boek dat je echt meesleurt. Niet gek ook dat ik het boek binnen twee uur (!) alweer kon dichtslaan. Ik gok een persoonlijk record. Het verhaal  mag met zijn 178 pagina’s dan wel kort zijn. Krachtig is het ook zeker. Je krijgt namelijk niet alleen een inkijkje in het leven van vier hele verschillende personen door vier verschillende lettertypes (duidelijk, maar wel rommelig) en hun karakters, maar ook binnen in een escape room. Aanwijzingen vinden tot je erbij neervalt en dat geldt bijna letterlijk. Het levert een onwijs spannend verhaal. Je hebt aan het einde bijna geen nagels meer over door het vele nagelbijten. En als de plotwending er niet te dik bovenop had gelegen, had dit boek zeker weten vijf sterren ontvangen. Maar vier sterren is voor een schrijfster die nog nooit een jeugdthriller heeft geschreven ook zeker iets om trots op te zijn.

Hoelang doe jij gemiddeld over een boek van 200 pagina’s? Laat het weten in de reacties! Meestal heb ik juist dat kortere boeken langer duren dan dikkere boeken, maar daar had ik bij ‘Escape Room’ geen last van.