Op deze 1 oktober staat er natuurlijk weer een nieuwe recensie voor jullie klaar. Ik las namelijk onlangs ‘Een teken van jou’ van Sofie Cramer, en daar wil ik graag wat over kwijt. Benieuwd? Lees dan maar snel door.
Als Clara’s grote liefde Ben plotseling overlijdt, stort haar wereld in. Het stel had zich net verloofd en in plaats van haar dagen te vullen met het plannen van hun toekomst, moet Clara zich nu voorbereiden op een leven zonder hem. Ben was altijd degene bij wie ze haar hart kon uitstorten en nog steeds stuurt Clara regelmatig berichtjes naar zijn nummer om haar dagelijkse beslommeringen te delen, herinneringen op te halen of Ben te vragen haar een teken te geven dat hij nog steeds bij haar is. Wat Clara niet weet is dat Bens telefoonnummer na verloop van tijd weer is vrijgegeven en dat haar berichten terechtkomen bij Sven, een journalist die geïntrigeerd is door de mysterieuze berichtjes en op zoek gaat naar de onbekende afzender.
Uitgeverij Boekerij ~ 240 pagina’s ~ september 2021 ~ ISBN: 9789022593677
Het leven van de jonge Clara (door Ben liefkozend ‘Lilime’ genoemd) staat op zijn kop als de liefde van haar leven op mysterieuze wijze overlijdt. Terwijl ze haar hoofd breekt over de vraag óf het een ongeluk was of zelfmoord, beseft ze ook dat ze weer door moet met haar leven. Al gaat dat niet zonder slag of stoot. Daarom bedenkt ze op een avond het geniale idee om Ben sms’jes te sturen: over haar dag, de moeilijkheden die ze heeft en de dingen die ze hem nog graag zou vertellen. Het lijkt bevrijdend en ze raadt het zelfs zijn zus Dorothea aan. Wat ze alleen niet weet, is dat deze berichtjes aankomen bij Sven. Deze economiejournalist denkt in eerste instantie dat het een foutje is, maar hoe meer berichten er binnenkomen, hoe meer hij geïntrigeerd raakt door de afzender. Alleen dan is de vraag: hoe kom je erachter wie deze mysterieuze berichtjes stuurt zonder hem/haar op te schrikken met een berichtje terug? Hij start samen met zijn collega een onderzoek, en dat kan nog weleens tot verrassende dingen leiden…
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Hoge verwachtingen
Als er één boek al sinds de uitkomst van de zomerbrochure van Uitgeverij Boekerij op mijn lijstje staat, is het wel ‘Een teken van jou’ van Sofie Cramer. Dit boek klonk namelijk alleen op basis van de flaptekst al emotioneel, hartverscheurend, liefdevol en romantisch. En ja, dat allemaal tegelijk. Ik kon dan ook eigenlijk niet wachten tot ik dit boek mocht lezen, en dat heb ik nadat dit boek op de deurmat viel dan ook niet gedaan. Nu is alleen de vraag: is dit boek een ware opvolger voor hartverscheurende exemplaren als ‘P.S. Ik hou van je’ van Cecelia Ahern en een titel als ‘In een ander leven’ van Josie Silver? Sorry, ik zal de pleister maar gauw van de wond trekken: helaas niet nee. Mijn verwachtingen bleken uiteindelijk hoger dan de uitvoering in mijn ogen was.
Als in een trance opent Clara angstvallig haar ogen. En in één klap is ze klaarwakker. Ze voelt zich meteen als een vreemde, gevangen in een tijd die ze niet kent. Plotseling is de wrede realiteit weer terug. Ben is er niet. Ben zal er nooit meer zijn. Ze moet gedroomd hebben.
Ontbrekende laag in het verhaal
Begrijp me hierin niet verkeerd. Ja, ‘Een teken van jou’ heeft een originele en mooie verhaallijn (die vast scoort op het witte doek) en de schrijfstijl van Sofie Cramer stelt zeker niet teleur. Het is lekker soepel geschreven – en dus toegankelijk voor een grote groep. Daarnaast is dit boek ook goed opgebouwd in hoofdstukken, afwisselend geschreven vanuit Clara en Sven. Hierdoor kan ik begrijpen als je dit boek in mum van tijd alweer uit heb, ook omdat het boek uit slechts 240 pagina’s bestaat. Maar – en dat is dus gelijk het eerste puntje – dat was bij mij niet het geval. Dat had te maken met een bepaalde ontbrekende laag in dit verhaal, oftewel de laag van emotie. Bij dit boek wil je bijna dat de tranen over je wangen stromen en dat je vanaf pagina één meeleeft met de karakters. Helaas was de realiteit anders.
Vlakke karakters
Het geheel voelde namelijk heel beschrijvend aan. Je krijgt wel over situaties te lezen – en soms ook uitgebreid waardoor je bepaalde plekken of momenten voor je ziet – maar als lezer voel je je alsnog op een afstand staan. De emoties blijven namelijk heel vlak. Het voelt bijna alsof er een muur zit tussen jou en de karakters. En dat vond ik een gemiste kans. Ik wilde met de karakters meevoelen, meeleven met hun verdriet (helemaal met zo’n verlies) en samen met Clara voor een verrassing komen te staan als ze de waarheid achter de berichtjes ontdekt. Maar dat gebeurde allemaal niet. Tel daarbij op dat ik de ontknoping wel erg lang op zich vond laten wachten plus dat het nog eens veel te snel ging om realistisch te zijn, en ik moet toch concluderen dat ik niet helemaal van mijn sokken ben geblazen.
Alleen gelaten… Dat is precies hoe ze zich voelt sinds haar lieve Ben op die ene dag in januari van een balkon viel. Dood. Aan zichzelf overgelaten. Alleen. Alleen met de gedachten die Clara als een immens spook achtervolgen. Vooral ’s nachts. Ze wordt telkens weer wakker uit een onrustige, droomloze slaap. Tussen slapen en ontwaken is er slechts één vredige seconde, waarin Clara zich de Clara voelt die ze vroeger was.
Conclusie
Als ik de flaptekst van ‘Een teken van jou’ van tevoren sterren had mogen geven, had ik direct vijf sterren gegeven. Ik voelde de emotie, de romantiek, de meeslependheid en het hartverscheurende. Dit boek had dus op voorhand alles mee, maar helaas bleek de binnenkant minder rooskleurig. Ja, de schrijfstijl van Sofie was heerlijk luchtig en met de verhaallijn is dus duidelijk niets mis. Maar het is de (te beschrijvende) uitwerking die te wensen overlaat. Ik voelde het namelijk niet, zowel het verdriet, de wanhoop als de nieuwsgierigheid van Sven. Het is haast alsof je als lezer voor een muur staat en het verhaal zich achter de muur afspeelt. En dat is zo jammer. Ook de ontknoping ging me net iets te snel, waardoor ik al met al dit boek echt niet meer dan drie sterren kon geven. Maar wie weet weet dit verhaal mij binnenkort alsnog te overtuigen in filmvorm (met Celine Dion). Ik houd het in de gaten.
Dit was dan alweer mijn recensie van ‘Een teken van jou’. Nu ben ik benieuwd: staat dit boek al op jouw TBR of sla je ‘m toch maar over? Laat het vooral weten in de reacties hieronder.
