Als er één boek is dat lang op mijn ‘nog te lezen’-lijstje heeft gestaan, is het ‘Een dag in december’ van Josie Silver. Nadat ik in december via Hebban.nl een exemplaar won (en later overigens ook nog via Bol.com Leesmagazine), kon ik er eindelijk van gaan genieten. Of toch niet genieten? Ik laat het je weten.
Laurie is er zeker van dat liefde op het eerste gezicht niet bestaat. Het leven is geen romantische film, toch? Maar dan, op een besneeuwde decemberdag, ziet ze vanuit de bus een jongen bij de halte van wie ze voélt dat hij de ware is. Hun ogen ontmoeten elkaar, er is een magisch moment… en dan rijdt de bus door. Ze denkt dat ze de jongen nooit meer tegen het lijf zal lopen. Maar een jaar later stelt haar beste vriendin Sarah haar tijdens kerst voor aan de nieuwe liefde van haar leven. En dat is… de jongen van de bushalte. Vastbesloten om hem te laten gaan, gaat Laurie verder met haar leven, maar wat als het lot andere plannen heeft?
Luitingh-Sijthoff ~ 416 pagina’s ~ oktober 2018 ~ ISBN: 9789024580880
Wat als? Wat als liefde op het eerste gezicht wel bestaat en wat als dat moment zo aan je voorbijgaat? Als Laurie vlak voor de kerstvakantie vermoeid in de bus naar huis zit, beleeft ze een moment dat ze nooit meer zal vergeten. Want buiten wacht haar de knapste jongen die ze ooit heeft gezien. Een moment vol betovering van beide kanten gaat voorbij, maar dan rijdt de bus met Laurie daarin weg én zien ze elkaar nooit meer terug. Of toch wel? Na maanden gezocht te hebben in cafés, bushokjes, restaurants en op straat wordt ze een jaar later voorgesteld aan Jack – je raadt het al: de jongen van de bushalte. Eén probleem: hij is ‘de ware’ voor haar beste vriendin en huisgenoot Sarah. Radeloos besluit Laurie haar mond te houden en Jack te accepteren als normale vriend. Ze gaat door met haar leven en ontmoet verschillende mannen die op haar pad komen. Maar kan ze ooit dit bijzondere moment vergeten en hoe zit dat bij Jack? Weet hij nog iets van dat moment of is hij het compleet vergeten?
Ik heb dit boek gewonnen.
Vriendschap
‘Een dag in december’ van Josie Silver is het ideale boek voor de koude winterdagen. Door de prachtige cover en de realistische personages zwijmel je even weg bij het mooie verhaal van Laurie, Jack en Sarah. Drie hele verschillende personages, maar ze koesteren een bijzondere vriendschap voor elkaar. En als lezer sluit je je daar alleen maar bij aan. Je gunt het Laurie om gelukkig te zijn met Jack, maar het is zeker niet dat je het Sarah misgunt. Zij kan er ook niets aandoen dat ze verliefd is geworden op de grote liefde van haar beste vriendin. Ze weet het immers niet eens: zowel Laurie als Jack houden hun mond over dat ze elkaar al eens eerder waren tegengekomen. Zowel tegen haar als tegen elkaar. De scènes die volgen, gaan als een film aan je voorbij. Fragment na fragment kom je erachter hoe Laurie Jack ontmoet, hoe hij een belangrijke rol gaat spelen in het leven van beide meiden en hoe hun relatie jaar na jaar ontwikkelt. Het was voor mij persoonlijk echter niet een boek dat ik zo snel mogelijk uit wilde lezen.
Misschien is het ijdele hoop, maar ik weet zeker dat hij door dezelfde bliksemflits is getroffen, alsof een onzichtbare schicht ons op onverklaarbare wijze met elkaar heeft verbonden. Ik zie een elektrische schok van herkenning in zijn grote ogen.
Tien jaar uit het leven
Ik wilde het vastpakken, koesteren en langzaam genieten van de personages en de belevenissen. Niet zo gek ook, want ik keek maanden uit naar het boek en mijn verwachtingen waren daarom ook zo hoog dat ik bijna bang was dat ik werd teleurgesteld. Is dat ook zo? Gedeeltelijk wel, gedeeltelijk niet. Ik weet niet goed wat ik had verwacht, maar het duurde even voordat ik echt kon genieten van dit verhaal. Pas toen ik rond het midden pas echt een band met het verhaal kreeg, vlogen de bladzijdes aan mij voorbij. En sinds dat moment kon ik niet meer stoppen met lezen. Ik moest weten wat de jaren allemaal door gingen maken naarmate de tijd vorderde en/of ze ooit echt de kans krijgen om het leven samen te kunnen delen. Dat was gelijk een sterk element: dit boek beslaat bijna tien jaar van het leven. Er gebeurt een hoop, maar geen moment raak je verward. Voor ieder hoofdstuk wordt namelijk duidelijk aangegeven in welk jaar en maand je je bevindt.
Emotionele lading
Er gebeurt in tien jaar meer dan er wordt beschreven. Maar alleen over de belangrijkste momenten (voor het verhaal) wordt geschreven. Echter, de korte hoofdstukken zorgen ervoor dat je het gevoel van het echte leven krijgt. De tijd gaat immers snel en toch kunnen er in tien jaar een hoop dingen veranderen. Al helemaal als je je tussen de twintigste en het dertigste levensjaar bevindt. Grote kans dat je het huis uit gaat (of je studentenhuis verlaat om iets voor jezelf te zoeken), je wordt misschien verliefd, gaat trouwen en denkt aan de volgende stap. Dit komt allemaal op wat voor manier dan ook voorbij in dit verhaal. Tel daarbij een behoorlijke emotionele lading en je hebt een prachtig verhaal dat je helemaal zal meeslepen en laat nadenken over wat je zelf in handen hebt. Ook jouw leven zal immers uit keuzes bestaan en het is aan ieder persoonlijk hoe je daarmee omgaat.
Voor de toeschouwers moet het een Oscar-waardig stomme film van zestig seconden zijn geweest. Vanaf vandaag zal ik iedereen die het vraagt of ik wel eens op het eerste gezicht verliefd ben geworden antwoorden met: ja, één glorieuze minuut lang op 21 december 2008.
Conclusie
”Een dag in december’ van Josie Silver is net zo betoverd als de cover doet geloven. Het neemt je mee in het leven van de personages’, zo beschrijft mijn zus dit boek. En daar sluit ik mij volledig bij aan. De cover was al meteen de reden dat ik dit boek wilde lezen en ik werd bijna niet teleurgesteld. Het was even wennen en een kwestie van het neerleggen van mijn hoge verwachtingen. Maar daarna ben ik betoverd en meegesleept langs verschillende jaren uit het leven van Laurie, Sarah en Jack. Drie personages die op hun eigen manier mijn hart hebben gestolen. Je gunt ze het gewoon dat ze hun leven op de rit krijgen. En dat er veel kan gebeuren in tien jaar, laat dit boek ook zien. Van het studentenhuis uit gaan, verliefd worden, trouwen en denken aan kinderen. Het komt allemaal op wat voor manier dan ook voorbij. Tel daarbij een emotioneel randje en voor je het weet besef je hoe dit afloopt. Een einde waar ik een lach en een traan door overhield en waardoor ik toch smacht naar een eventueel vervolg – het blijft immers zo in je hoofd zitten. Prachtig, krachtig en zeker hartverwarmend voor de koude winterdagen.
Dit boek was een tijdje een hype onder bloggend Nederland. Heb jij dit boek ook gelezen? Laat dan vooral achter wat jij ervan vond.
