Het heeft een behoorlijke tijd geduurd, maar hier is-ie dan: de recensie van ‘Droomuitzicht’, het derde deel van de Moose Springs-reeks van Sarah Morgenthaler. Vandaag lees je of ik dit boek zou aanraden of afraden.
De carrière van voormalig Hollywood-lieveling River Lane is bergafwaarts aan het gaan. Vastbesloten om een nieuwe start te maken, achter de camera dit keer, wil ze een documentaire opnemen over het pittoreske stadje Moose Springs, Alaska. Dat zou eenvoudig moeten zijn, maar de bewoners moeten niks hebben van River. Toch wil deze docu maken, en zichzelf bewijzen, wat er ook voor nodig is. Of welke berg ze hier (letterlijk) ook voor moet beklimmen. Easton Lockett mag dan een goedmoedige reus zijn, hij weet het een en ander van survival. Als hij iedereen bij de les houdt, kan hij River en haar crew veilig over Mount Veil leiden. Maar dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan. De natuur is wilder dan ooit, de cameraman is vastbesloten in een ravijn te belanden en de actrice is mooi, maar kent geen angst. Vallen voor River maakt zijn werk er niet makkelijker op, en hij weet niet hoe lang hij haar prachtige lach nog kan weerstaan. Als het weer omslaat en iedereen in gevaar komt, moet Easton alles uit de kast halen om de groep weer veilig thuis te krijgen… en om River ervan te overtuigen dat haar thuis bij hem is.
A.W. Bruna ~ juni 2021 ~ 368 pagina’s ~ ISBN: 9789400513211 ~ Bol.com
‘Droomuitzicht’ speelt zich net als zijn voorgangers af in het prachtige Moose Springs, in Alaska. Dit is namelijk de plek waar voormalig Hollywood-ster River Lane samen met haar twee beste vrienden (en collega’s) Jessie en Bree naartoe komt om er een documentaire over te maken. Het enige waar dit olijke drietal geen rekening mee heeft gehouden, is dat de inwoners helemaal niet zitten te wachten om nog méér toeristen en dus ook geen cameraploeg die hun wel en wee gaat lopen volgen. Is het daarmee afgelopen? Zeker niet. River Lane is vastbesloten om toch door te gaan en besluit dan ook om samen met haar vrienden de Mount Veil te gaan beklimmen. En daar kan ze de hulp van de behaarde, maar vooral sterke Easton Lockett goed bij gebruiken…
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
‘Droomuitzicht’ – Sarah Morgenthaler
Het heeft een behoorlijke tijd geduurd, maar gisteren las ik dan eindelijk ‘Droomuitzicht’ van Sarah Morgenthaler uit, het laatste deel in de Moose Springs-reeks. Wist deze mij in tegenstelling tot de vorige boeken wel te overtuigen? Ik zal er niet langer omheen draaien: dat heeft het zeker!
Verrassing
De afgelopen tijd heb ik mij wat kritisch uitgelaten over zowel ‘Droomvakantie’ als ‘Droomman’, de eerste twee delen van de Moose Springs-reeks van Sarah Morgenthaler. Deze boeken wisten mij namelijk – ondanks de prachtige covers en de eveneens unieke locatie – maar niet te overtuigen. Ik kwam er niet lekker in, vond de verhalen langdradig en raakte niet overtuigd door de karakters en hun liefdesverhaal. Maar ik kan je geruststellen: dit was niet aan de orde bij dit derde deel. Absoluut niet zelfs.
Ondanks mijn twijfels bij het begin, wat natuurlijk mede komt door mijn eerdere ervaringen, merkte ik namelijk bij ‘Droomuitzicht’ dat ik op een gegeven moment wel degelijk werd meegesleept. Met name de unieke karakters als de zelfverzekerde verslaggeefster River Lane die soms heel goed weet wat ze wil én soms juist helemaal niet, en Easton Lockett die als een blok voor haar valt, wikkelden mij om hun vingers. En wat was dat een genot!
Oprechte verrassingen
Samen met hen en nog drie andere toffe karakters ga je in dit derde deel van de reeks op avontuur door de prachtige bergen. Sarah Morgenthaler weet dit met haar schrijfstijl als het ware tot leven te brengen. Hun avontuur wordt dat van jou. Je voelt het aan je water als het even niet goed gaat en wil de karakters dan ook beschermen, terwijl je weet dat je eigenlijk maar gewoon een toeschouwer bent – ergens ver vandaan.
Doordat ik er zo in meeging, vlogen de pagina’s aan mij voorbij. Voor ik het wist was ik alweer op het einde van dit boek aanbeland en tegelijkertijd waren er uren verstreken. Ik merkte alleen al daardoor hoe Sarah Morgenthaler mij in haar greep had. Als je mij dat voor het lezen van dit boek had gezegd, had ik je waarschijnlijk niet geloofd. Ik was namelijk zo teleurgesteld na het lezen van zowel ‘Droomvakantie’ als ‘Droomman’ dat ik de hoop om nog eens echt te genieten van deze reeks had opgegeven. Gelukkig was dat niet het geval.
Conclusie
Het begin had daarentegen wel wat sterker gekund, en dan heb ik het met name over conversaties die haast van de hak op de tak leken te gaan. Maar dat was dan ook het enige puntje dat ik had. Ik ben er gewoon enorm blij mee dat ik ‘Droomuitzicht’ (en daarmee de complete serie die eruitziet als een waar kunstwerk) toch met een goed gevoel heb kunnen afsluiten.
Hoe denk jij eigenlijk over de Moose Springs-reeks? Heeft deze serie jou misschien wel direct overtuigd of had je net als ik zo je twijfels? Laat het me weten via de reacties hieronder of via deze post op social media.
