De gelukkige (The Lucky One) – Nicholas Sparks

Ik mag dan nog maar één boek van Nicholas Sparks hebben gelezen, maar van zijn films ben ik groot fan. Daarom kon ik het ook niet laten om ‘De gelukkige’ (The Lucky One) te lezen! Zou het boek beter zijn dan de film? Ik laat het je weten.

De gelukkige (The Lucky One)Als marinier Logan Thibault tijdens een missie in Irak een foto vindt van een glimlachende jonge vrouw, stopt hij die in zijn zak om hem terug te kunnen geven aan de rechtmatige eigenaar. Maar zolang niemand zich meldt, houdt hij de foto bij zich. Na een tijdje begint het Logan op te vallen dat hij meer geluk heeft dan anders. Hij wint het ene na het andere spelletje poker, en bij een hevig gevecht komen twee collega’s om. Maar hij blijft gespaard. Zou de foto werken als een soort geluksamulet? Terug in Colorado kan Logan de foto – en de vrouw die erop staat – maar niet uit zijn hoofd zetten en hij besluit haar te gaan zoeken. Als hij haar vindt, wordt hij totaal overrompeld door de enorme aantrekkingskracht die hij voelt. Elizabeth, een kwetsbare maar sterke gescheiden moeder van een zoontje, is zonder twijfel de vrouw van zijn dromen. Ze krijgen een gepassioneerde, stormachtige relatie, maar Logan zwijgt over het bestaan van de foto. Die beslissing zal hij al snel betreuren, want als de waarheid aan het licht komt, zijn de gevolgen niet te overzien.

Boekerij ~ 384 pagina’s ~ november 2019 ~ ISBN: 9789022588536

Als marinier Logan Thibault op zijn missie een foto vindt van een glimlachende vrouw weet hij dat die hem niet toebehoort. Hij vraagt daarom een beetje rond om erachter te komen wie de eigenaar is. Maar al snel ontdekt hij dat niemand dat weet. Als vervolgens ook niemand de foto pakt op het prikbord, is het voor Logan genoeg! Hij besluit de foto bij zich te houden. En dat blijkt misschien wel de beste beslissing van zijn leven te zijn. De foto werkt namelijk als een soort bescherming. Logan is namelijk de enige die keer op keer weer weet te overleven, daar waar veel van zijn collega’s omkomen. Terug in Colorado kan Logan de vrouw op de foto maar niet vergeten. Vooral niet wanneer zijn vriend Viktor hem er nog eens op wijst dat zij zijn lot is. Daarom besluit Logan samen met zijn hond Zeus al lopend de zoektocht de starten naar deze bijzondere vrouw. Dat brengt hem naar Hampton, waar de jonge Elizabeth samen met haar zoontje bij haar oma inwoont en er alles aandoet om zowel het hondenkennel als haar werkzaamheden als juf op de lokale school in goede banen te leiden. Maar daar kan ze best wat extra handen bij gebruiken. Het is alleen nog maar de vraag of Logan direct eerlijk is over zijn motieven.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Film vs boek

Het verhaal van ‘De gelukkige’ (beter bekend als The Lucky One) van Nicholas Sparks kende ik stiekem al door de krachtige film met Zac Efron en Orange is the new black-actrice Taylor Schilling in de hoofdrol. Maar ik was heel erg benieuwd of het verhaal op papier minstens net zo sterk was. En daar kan ik gelukkig nu positief op antwoorden. Je vecht mee met Logan Thibault in de oorlog, gaat samen met hem op zoek naar zijn ‘lot’, leert door zijn ogen Elizabeth kennen en en hoewel je weet waar het schip strandt, hoop je alleen maar dat hij vindt wat hij zoekt: zijn bestemming. Na al die gevechten en al die vreselijke verliezen gun je hem die rust. Het was voor mij – aangezien ik de film dus al ken – geen verrassing meer, maar dat deed gelukkig niets af aan mijn leesplezier. Het indrukwekkende verhaal is in boekversie precies hetzelfde als de filmeditie, dus ik merkte weinig verschillen. Het is hier en daar misschien wat uitgebreider – en dan heb ik het met name over het begin – maar verder is er niet anders. En die hoop had ik ook niet. Nicholas Sparks weet namelijk echt wel hoe hij een bepaalde setting moet creëren en als lezer kun je je daar maar beter aan overgeven.

Toch vreemd. Hier te zijn. Hij wist eigenlijk niet wat hij zich van Hampton had voorgesteld, maar dit niet. Maakte niet uit. Toen Zeus klaar was met eten, vroeg hij zich af hoelang het zou duren om haar te vinden. De vrouw op de foto. De vrouw voor wie hij hier was gekomen.

Lange zinnen en hoofdstukken

Maar ik moest op het begin wel weer even wennen aan de schrijfstijl van Nicholas Sparks. Ik heb in het verleden al wel eens een boek van hem gelezen, maar ik was vergeten dat hij van de (vaak) lange of aparte zinnen en hoofdstukken was. Dit is prima te doen als je in het verhaal zit, maar op het begin had ik hier nog wel even moeite mee. Je moet je er namelijk echt aan overgeven en dat lukt niet altijd direct. Gelukkig went dat gauw genoeg en dan waan je je pas echt in het verhaal. Je sluit Thibault, zijn hond Zeus, Elizabeth en haar zoontje in je hart, al weet je dat Thibault (die dus door Elizabeth Logan wordt genoemd) iets achterhoudt. Het is maar de vraag wanneer en hoe zij erachter gaat komen. Misschien door hulpsheriff en haar ex-man Keith? Hij wordt – vooral door Elizabeth – beschreven als die vader die vooral veel pusht en niet echt luistert naar zijn eigen zoon. De stukken vanuit zijn perspectief ondersteunen dat eigenlijk allemaal maar. Niet zo gek dat je je eigenlijk alleen maar aan hem kunt storen. Dat bewijst wel dat je als lezer echt op gaat in het verhaal.

Minder emotie in vergelijking

Nicholas Sparks had me al eerder overtuigd met ‘Leven voor de liefde’ maar dat doet hij (ondanks dat ik in het boek misschien een bepaalde plottwist had verwacht) nu weer opnieuw: van cover tot slot speelt ‘De gelukkige’ als een film voor je ogen af en er wordt geen detail achterwege gelaten. Ik heb dit boek beoordeeld met vier sterren, maar waarom niet met vijf? Dat heeft alles te maken met ‘De laatste brief’ van Rebecca Yarros. Ik geef er normaal de voorkeur aan om boeken niet te vergelijken, maar de gelijkenissen zijn overduidelijk. Dat boek draait namelijk ook om een ex-marinier, een vrouw die hij moet bezoeken, kinderen en een hond. Als ik ze dan toch vergelijk, had ‘De laatste brief’ mij achteraf meer in zijn greep dan ‘De gelukkige’. Vooral qua emotie wist dat boek bijna voor een traan te zorgen en daar zat ik nu verre van vandaan. Ik durf alleen niet te zeggen of dat komt doordat ik het verhaal dus al kende of dat het echt zo is door de schrijfstijl, maar dat neem ik nu voor lief. Alsnog is dit boek het absoluut waard om te lezen en kan ik niet wachten om nieuwe boeken van Nicholas te gaan ontdekken. Daar ben ik absoluut niet op afgeknapt.

Met zijn handen op zijn heupen probeerde hij op adem te komen en op dat moment, vanuit zijn ooghoek, viel zijn blik op de doffe glans van een half in het zand begraven foto. Hij bleef staan om hem op te rapen en zag dat hij goedkoop maar netjes geplastificeerd was, ongetwijfeld om hem tegen de elementen te beschermen. Hij veegde het zand van de foto en dat was het moment dat hij haar voor het eerst zag.

Conclusie

Ik snap na het lezen van ‘De gelukkige’ van Nicholas Sparks direct waarom zijn boeken zo populair zijn. Het zijn namelijk net korte films die voor je neus afspelen. Nicholas Sparks weet met zijn lange zinnen en hoofdstukken je volledig mee te nemen in een bepaalde sfeer. Je voelt je één met de personages en gunt ze alleen het beste. Dat gevoel had ik zowel bij zijn vorige boek ‘Leven voor de liefde’ als dit boek (waar ik de film van heb gezien). Het is misschien op het begin even wennen, maar als je eenmaal van de schrijfstijl hebt geproefd, dan wil je ook het hele ’toetje’ eten. Je wordt verrast, wie weet word jij wel geëmotioneerd en je wordt vooral meegesleept. Je gaat houden van Thibault, Elizabeth, haar zoontje en de hond natuurlijk en je gaat je storen aan Keith. Het is mij dan ook een raadsel waarom er stukken geschreven zijn vanuit zijn perspectief. Het ondersteunt – wat mij betreft – eigenlijk alleen de mening van de anderen. Toch heeft dat mijn leesplezier niet weggenomen. Het is alleen dat ik een soortgelijk boek heb gelezen dat mij qua emotie nog harder heeft geraakt dat ik ‘De gelukkige’ met vier in plaats van vijf sterren heb beoordeeld. Alsnog een score om als auteur trots op te zijn! Plus een weet voor mij als lezer dat ik meer boeken van Nicholas wil lezen.

Heb jij één van zijn andere boeken gelezen en was dat een aanrader? Laat dan vooral weten welke titel dat was in de comments hieronder. Wie weet lees ik dan binnenkort dat boek ook wel. Ik houd het in de gaten.

 

Judith Regeling

Judith Regeling

27-jarige journaliste en blogger op JudithBlogtSolo. Geniet van boeken lezen, schrijven en series en tv-programma's kijken.
Previous post Hoogtij (Eilandliefde #5) – Jackie van Laren
Next post Het begint met een blik (Redwood Ridge #1) – Kelly Moran

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.