Buitenspel – Margje Woodrow

Als je mijn blog al wat langer volgt, dan weet je dat ik jeugdthrillers in mijn hart heb gesloten. Eva Burgers, Cis Meijer, Mel Wallis de Vries en… Margje Woodrow. Al eerder recenseerde ik haar boek ‘Verwoest’ en vandaag is het tijd voor ‘Buitenspel’. Wist ze mij te overtuigen? Ik laat het je weten.

Nynke en Jimmy gaan met hun voetbalteams op trainingsweekend. De pranks zijn voorbereid. Er wordt van alles meegesmokkeld in de tassen. Maar tijdens de eerste nacht gaat het gruwelijk mis: in het bos vindt Jimmy het dode lichaam van zijn vriend Mattias. De politie tast in het duister. Dan blijkt ook Soraya, Nynkes vriendin, spoorloos. Waar is ze? Volgen er nog meer slachtoffers? Nynke en Jimmy ontdekken dat niet iedereen de waarheid spreekt. Was de teamspirit wel zo goed? Kunnen ze elkaar eigenlijk wel vertrouwen?

Uitgeverij de Fontein ~ 232 pagina’s (168 als e-book) ~ mei 2019 ~ ISBN: 9789026147807

Het had zo leuk moeten worden: een voetbalkamp voor zowel het meisjes- als het jongensteam. Maar al de eerste avond gaat mis. Als de teams in het donkere bos worden achtergelaten voor een groepsspelletje, had niemand kunnen denken dat er één iemand nooit meer terugkeert. En al helemaal niet dat het de populaire speler Mattias is, die gevonden wordt door zijn beste vriend Jimmy. Gespiest door een tak. Dood. De politie tast in het duister: wie zit erachter en wat staat de teams nog meer te wachten? Was het Soraya die met Mattias wegvluchtte na een mislukte grap met een pop, was het de jaloerse Boas die zijn ex terug wilde, Jimmy die bij het lichaam werd ontdekt of komt het gevaar uit onverwachte hoek? Nynke en Jimmy besluiten om hun krachten te bundelen en samen te speculeren over een mogelijke dader. Maar wat als blijkt dat een van de twee informatie achterhoudt voor de ander (en om de ander te beschermen)? Kun je er dan nog blindelings vanuit gaan dat je op de goede weg zit?

Ik heb een e-book gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

In de ban van

Margje Woodrow bewijst met ‘Buitenspel’ opnieuw waarom jeugdthrillers niets onderdoen voor normale thrillers. Ze lezen gemakkelijk weg, zijn spannend en geven je als lezer altijd het gevoel dat je onderdeel bent van het verhaal. Juist doordat de mogelijkheid wordt gegeven om zelf mee te denken, word je meegesleurd tussen wat het één zegt en wat de ander bedoelt. En precies die eigenschappen heeft ‘Buitenspel’ ook. Het was immers niet helemaal de bedoeling dat ik al met dit boek begon, maar toen ik eenmaal de eerste pagina’s had gelezen, kon ik niet meer stoppen. Ik moest weten waarom de sterspeler van het team plots wordt vermoord, welke personages nog meer moeten vrezen voor het leven (of dat de rest nu veilig is) en wie erachter deze daad zit. De verwarde Soraya, de jaloerse Boas, de ‘zo loyaal lijkende’ Boas of iemand die op het eerste gezicht onschuldig lijkt? Margje Woodrow had me in de ban van het verhaal.

Ik begin weer te shaken. Wat de trigger is, weet ik niet precies. Waarschijnlijk iets op social media. Altijd die happy shit die ik zie. De ‘o,-wat-heb-ik-een-te-gek-leven’-foto’s. De ‘kijk-mij-eens-succesvol-zijn’-berichten. Boomerangs. Reclames. Filmpjes om van te kwijlen. Debiele selfies. Snaps. Live Insta TV. En ga zo maar door.

Sterke thema’s

Nynke en Jimmy vertellen dit verhaal, wat ik als erg fijn heb ervaren. Dit zorgt namelijk niet alleen voor meer duidelijkheid over wat er nu precies voorafgaand aan de moord is gebeurd (waar de één meer van weet dan de ander), maar er worden ook hele realistische problemen aangestipt. Zo wordt Nynke gek van haar ruziënde ouders die amper oog hebben voor haar, terwijl het gezin van Jimmy op zijn kop staat door de eetstoornis van zijn zusje. Door deze thema’s uit te lichten (buiten alle spannende elementen na) laat Margje zien dat ze de doelgroep begrijpt. Plus het geeft de lezer gelegenheid om met beide personages een band op te bouwen. Zelfs al weet je niet of je ze echt voor de volle honderd procent kunt vertrouwen. En door het verhaal zich af te laten spelen rondom het voetbalveld – een thema waar zowel jong als oud wel iets mee heeft –  geef je het verhaal ondanks de onheilspellende dingen die gebeuren toch wat herkenbaarheid mee. Ook het einde van ‘Buitenspel’, waar ik niets over ga zeggen om spoilers te voorkomen, heeft een bepaald thema dat zelfs een gesprek in gang kan zetten. Een behoorlijk sterk element, mede omdat ik weet dat Margje veel op scholen te vinden is met haar boeken.

Sterrenranking

Maar ondanks alle positieve punten die ik heb opgenoemd, heb ik ‘Buitenspel’ beoordeeld met (voor sommigen: slechts) drie sterren. Hoe moeilijk ik dat ook vind, want sterren zeggen nooit volledig iets over een boek. Maar wat er bij dit boek was, is dat ik het ondanks alle belangrijke thema’s die voorbijkomen, de toegankelijke schrijfstijl die zeker zal aanslaan bij de doelgroep en het lichtelijk verrassende einde (ik zag het persoonlijk op een gegeven moment aankomen) toch een kleine verdieping miste in dit boek. Iets wat ervoor had gezorgd dat dit boek zich nog meer had kunnen onderscheiden van andere jeugdthrillers, zoals een diepere laag bij de belangrijke thema’s of een extra laag spanning. Mede doordat ik de afgelopen jaren al zoveel boeken binnen dit genre heb gelezen, merkte ik dat er iets miste om echt uniek te zijn. En dat maakt dit boek absoluut niet slecht, maar zorgde er wel voor dat ik één sterretje minder geef dan gebruikelijk (de vijf sterren gebruik ik amper).

Het is weer mis. Ik was er al bang voor toen mama die opmerking maakte. Waarom deed ze dat nou? Ze weet toch hoe papa kan reageren, en dat het dan oorlog is? Zijn stem dreunt door het plafond heen. Dit gaat nog wel een tijdje door.

Conclusie

De cover van ‘Buitenspel’ van Margje Woodrow laat al meteen zien wat je van dit boek kunt verwachten: een mysterieus verhaal door de ogen van twee verschillende personages. Op een toegankelijke manier geschreven zodat je door het boek vliegt, met belangrijke thema’s waarmee Margje laat zien dat ze snapt wat er kan spelen bij haar doelgroep en inclusief een spannend verhaal met hier en daar een verrassing. Het bewijst maar weer eens waarom jeugdthrillers altijd zo goed scoren. En laat dat nu precies de reden zijn dat ik dit genre in mijn hart sluit. Maar als ik dan toch een kritisch puntje moet geven, dan denk ik niet dat ik over een jaar (of twee) nog echt weet hoe dit boek verliep en dat komt doordat het zich nog extra had kunnen onderscheiden. Denk hierbij aan nog een laag spanning of extra uitwerking van die belangrijke thema’s. Dat had wat mij betreft dit boek nog sterker gemaakt en daarmee unieker ten opzichte van andere boeken in dit genre. Maar verder vind ik dit een goed uitgewerkt boek dat zeker belangrijke gesprekken kan opstarten op scholen. En hiermee heeft Margje volgens mij haar doel glansrijk bereikt.

Heb jij een favoriete auteur van jeugdthrillers? Laat het gerust weten in de comments. Voor mij staan de boeken van Chinouk Thijssen nog hoog op mijn lijstje. Dus wie weet zie je die binnenkort wel terug in een recensie op mijn blog.