Stroop je mouwen op en maak je klaar. Ik mag jullie namelijk eindelijk laten weten wat ik van ‘Wat we achterlaten’ van Rebecca Yarros vond. Is dit boek net zo krachtig als ‘De laatste brief’ en ‘De kleur van Colorado’? Ik vertel je er hieronder alles over.
Georgia, de hoofpersoon in ‘Wat we achterlaten’ van Rebecca Yarros, moet helemaal opnieuw beginnen na haar scheiding: ze is haar huis in New York, haar vrienden en haar trots kwijt. Terug in Colorado ontmoet ze de arrogante bestsellerauteur Noah Harrison, die is gevraagd om de onvoltooide roman van haar overgrootmoeder Scarlett Stanton – een literair icoon – af te ronden. Met tegenzin gaat Georgia met hem aan het werk. Als Noah en Georgia een doos met brieven vinden, begrijpen ze waarom Scarlett het boek nooit heeft afgerond.
Zomer & Keuning ~ 512 pagina’s ~ november 2021 ~ ISBN: 9789020544800
Als Georgia na een helse scheiding terugkeert naar het ouderlijke huis van haar overgrootoma, krijgt ze de schrik van haar leven: haar moeder heeft zich niet alleen als haar voor gedaan, ook staat ze op het punt de rechten over een onafgemaakt boek van haar oma zomaar te verkopen. Aan bestseller Noah Harrison nota bene, de auteur die bekend staat om zijn dramatische eindes en boeken waarin er altijd wel iemand doodgaat! Dat is nu echt niet wat haar oma zou willen. Hoewel Georgia dit niet direct ziet zitten, stemt ze er op één voorwaarde mee in: dat zij het manuscript als eerste mag lezen, goedkeuren en besluiten wat het einde wordt. En zo gezegd, zo gedaan. Dit brengt haar uiteindelijk op een bijzondere reis waarin ze stukje bij beetje haar overgrootoma en -opa beter leert kennen en bladzijde na bladzijde de liefde tussen de twee geliefden, die elkaar tijdens de Tweede Wereldoorlog in Engeland ontmoetten, gaat voelen. De vraag is alleen: zijn dit nu de antwoorden waar ze zo op had gehoopt?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Wat we achterlaten – Rebecca Yarros
Van haar meeslepende Flight & Glory-reeks, haar stoere Renegades–serie tot de twee losse (en hartverscheurende) romans ‘De laatste brief’ en ‘De kleur van Colorado’: Rebecca Yarros heeft zich in het verleden al van haar veelzijdige kant laten zien. Maar zal ik je eens iets zeggen? Dat doet ze nu wederom met het prachtige, hartverscheurende, emotionele, liefdevolle en meeslepende ‘Wat we achterlaten’. Dit boek is weer zo anders dan alle titels van haar die ik eerder heb gelezen. En toch doet ie nergens voor onder. De kracht zit ‘m naast de haast poëtische schrijfstijl vooral in de dubbele laag: oftewel een deel verteld in het heden (waarin je de pas gescheiden Georgia en auteur Noah leert kennen) tegenover de heftige verhaallijn in het verleden (waarin je haar overgrootoma Scarlett en haar overgrootopa Jameson ontmoet).
‘Mijn liefste Jameson, dit is niet ons einde. Mijn hart zal altijd bij jou blijven, waar we ook zijn. Tijd en afstand zijn slechts ongemakken voor een liefde als de onze. Of het nu dagen, maanden of zelfs jaren duurt, ik zal wachten. Wij zullen wachten. Je kunt me vinden waar de rivier om de wiegende populieren buigt, precies zoals we beiden droomden, wachtend met degenen van wie we houden.’
Unieke karakters
Deze twee unieke verhaallijnen zijn zo anders en toch vullen ze elkaar aan door de levensechte beschrijvingen en krachtige schrijfstijl van Rebecca Yarros. Bijna op een hartverscheurende manier. Het maakt namelijk niet uit vanuit welke tijd je leest, want iedere keer dat je dit boek oppakt sluit je de karakters in je hart, zie je ze voor je en raak je oprecht betrokken bij hun lot. Oké, misschien moest ik op het begin even inkomen, maar gelukkig duurde dit niet lang. Al snel leefde ik mee met Georgia, werd ik steeds nieuwsgieriger naar Noah, gunde ik Scarlett de wereld en wenste ik dat piloot Jameson het iedere keer weer overleefde. Om het over enkele bij-personages en hun beide liefdesverhalen nog niet eens te hebben, want oh man: ik smolt compleet weg!
Enorme verrassing
Ik zal eerlijk zijn: dit klinkt misschien als een liefdesverhaal zoals je in (historische) romans wel vaker ziet. Maar vergis je niet: we hebben hier te maken met Rebecca Yarros. Na het dichtslaan van dit boek schreef ik niet zomaar dat ik even moest bijkomen. ‘Wat we achterlaten’ bevat – en dat zonder spoilers over hoe of wat – een wending waar je mond van openvalt. Hierdoor wil je het liefst dit boek gewoon nog een keer lezen. Je wil weten of je iets gemist hebt en hoe je het dan überhaupt gemist kan hebben. Ik vond deze wending aan de ene kant zo geniaal bedacht en aan de andere kant een totale mindfuck. Het zorgde er in ieder geval voor dat ik ‘Wat we achterlaten’ niet snel meer vergeet. En dat is maar goed ook, want wat is dit toch weer een pareltje!
‘Welk boek?’ Deze keer vroeg ik het aan mijn moeder en mijn buik verkrampte. ‘Haar eerste… en laatste.’ De smeekbede in haar ogen was onmiskenbaar en ik verafschuwde de manier waarop ze er daarmee in slaagde mijn hart te breken. ‘Die over opa Jameson.’ Ik moest kotsen. Hier ter plekke, op het Perzische tapijt waar oma zo van had gehouden. ‘Dat is niet afgemaakt.’
Conclusie
Rebecca Yarros is terug en hoe! Met ‘Wat we achterlaten’ heeft ze zo’n bijzonder boek geschreven dat niet in enkele woorden valt samen te vatten. ‘Wat we achterlaten’ is emotioneel, heftig, hartverwarmend, hartverscheurend, kwetsbaar en verrassend tegelijkertijd. En dan ben ik vast nog wel wat woorden vergeten. Met haar beschrijvende en realistische schrijfstijl neemt Rebecca je mee en voel je je in zowel het heden als verleden thuis. Hoewel ik misschien even moest inkomen, greep ze me al snel met haar twee bijzondere verhaallijnen.
Ik sloot zowel Georgia en Noah in de huidige tijd in mijn hart als Scarlett en Jameson in de Tweede Wereldoorlog. Ik vocht met hen mee en zat op het puntje van mijn stoel of ze het einde zouden krijgen dat ze zo verdienen. En terwijl ik normaal niet zo ben van de oorlogsverhalen, is dit er eentje die ik niet snel meer vergeet. Mede door zo’n onverwachte wending die mij van mijn sokken blies. Alles bij elkaar is het dus een compleet verhaal, waarbij ik enkel kan zeggen: Geef ‘Wat we achterlaten’ een kans. Je zal er zeker geen spijt van krijgen.
Dit was dan alweer mijn recensie van ‘Wat we achterlaten’ van Rebecca Yarros. Mocht je nu benieuwd zijn wat andere bloggers erover te zeggen hebben, heb je geluk. Ik doe namelijk mee met een blogtour, dus er zullen nog wat recensies verschijnen. Bekijk hieronder het overzicht en klik hier voor de recensie van BookdiarybyRachel.
