Aline van Wijnen’s leven stond vorig jaar op z’n kop toen ze met haar debuut Halsoverkop de Vriendin schrijfwedstrijd won. Sindsdien heeft ze niet stilgezeten, want een jaar later is haar tweede boek Liefde met gebruiksaanwijzing verschenen. En vandaag laat ik je – als laatste van de blogtour – weten wat ik van haar boek vind.
Mannen! Werden ze maar geleverd met een handleiding. Of een lieve helpdeskmedewerker. Of íéts. Aline van Wijnen beschrijft in Liefde met gebruiksaanwijzing op hilarische wijze hoe lastig de tweeëndertigjarige Robin het vindt om haar weg te vinden in haar werk, en vooral in de liefde. Want hoe leuk haar vlam Max ook is, hij is ook best wel ingewikkeld. Aline van Wijnen, die na het winnen van de Vriendin-schrijfwedstrijd debuteerde met Halsoverkop, brengt met Liefde met gebruiksaanwijzing opnieuw een heerlijke feelgoodroman.
Zomer & Keuning ~ augustus 2017 ~ 256 pagina’s ~ ISBN: 9789401910514
Freelance schrijfster Robin is helemaal klaar met de liefde. Mannen geven alleen maar gedoe en gebroken harten. Dat heeft ze de afgelopen jaren wel gemerkt. Maar dan komt de ontzettend aantrekkelijke Max op haar pad. En tegen hem kan ze niet zo snel ‘nee’ zeggen – Robin probeert het wel, maar Max accepteert geen ‘nee’ als antwoord. Ze beginnen samen een bijzonder project waarbij ze koppels gaan interviewen over hun relatie. Zo blijkt dat iedere relatie wel iets bijzonders heeft – ieder op zijn eigen manier. Zelfs de ‘relatie’ tussen Robin en Max. Voordat het ingewikkeld wordt, zorgt Robin voor duidelijke afspraken: niets vast en alles vrijblijvend. Gezellige nachten als gevolg, maar het wordt langzaam toch iets meer. En dat vindt Max allesbehalve een probleem. Alleen Robin is standvastig en moeilijk te overtuigen als ze eenmaal iets in haar hoofd heeft.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Eerste kennismaking
Liefde met gebruiksaanwijzing was mijn allereerste kennismaking met schrijfster Aline van Wijnen. Meerdere malen heb ik haar titel Halsoverkop voorbij zien komen op andere blogs en sociale media, maar ik heb dat boek nog steeds niet gelezen. Gelukkig was ik er bij dit nieuwste boek snel bij. Wat ik meteen merk is dat de schrijfstijl heerlijk eenvoudig is. Het is voor jong en oud toegankelijk en iedereen snapt wat er staat. Echter sloten sommige zinnen naar mijn gevoel niet altijd lekker bij elkaar aan. Ik weet niet of dit in Halsoverkop ook zo was, of het aan mij lag, of dat meerdere mensen er last van hebben, maar het was wel iets wat opviel in Liefde met Gebruiksaanwijzing. Daardoor legde ik het boek een aantal keer weg en dat vind ik toch altijd zonde. Vooral omdat ik mij behoorlijk op dit boek had verheugd.
Hij maakt het zich gemakkelijk op een stoel tegenover me en zet zijn aankopen op twee andere stoelen neer. Geërgerd sla ik een bladzijde om. Knappe mannen.. Ze denken dat de hele wereld hun privéterrein is en dat vrouwen niet anders kunnen dan en masse aan hun voeten neervallen. ‘Gevalletje mannenhaat?’ klinkt het sarcastisch. ‘Gevalletje lekker van mijn rust willen genieten. Alleen,’ zeg ik zonder op te kijken.
Aantrekkelijke cover
Maar een groot pluspunt bij dit boek is de cover. De kleurtjes maken mij helemaal vrolijk en (hoewel het mij vaak niet uitmaakt) staat er geen echt mens op de cover. Je kunt dus al je fantasie op Robin storten, want de schrijfster heeft nu geen bepaald beeld proberen te scheppen. Misschien wel daardoor en door de korte beschrijvingen uit het boek deed Robin mij aan mijn toekomstige ik denken. Niet op alle punten: ik houd immers niet van wijn en zij drinkt misschien wel een fles per dag en ik ben niet op zoek naar een friends with benefits. Maar ik ben wel journaliste in spé (nog maar één jaar) en wie weet schrijf ik over een tijdje ook wel freelance voor een aantal bladen/media. Dat gaat niet altijd van een leien dakje, zo blijkt wel uit dit verhaal. Je kunt in ieder geval wel je eigen projectje opstarten.
Alle kanten op
De beschrijving hierboven en het verhaal vallen voor mijn gevoel niet perfect samen. Robin komt op mij over als iemand die weet wat ze wil en vooral niet wil (liefde en iets vast). Ze lijkt niet op zoek naar een gebruiksaanwijzing want het lijkt prima te gaan tussen haar en Max zoals het nu gaat. Als friends with benefits, maar die wel veel tijd met elkaar besteden. Ondanks dat alles van een leien dakje lijkt te gaan, gaat het boek soms alle kanten op. Ik kan natuurlijk niet spoilen over welke kanten, maar meerdere keren lijkt er iets aangrijpend te gebeuren in het leven van Robin. Maar dan loopt het toch met een sisser af. Natuurlijk gun je Robin niets slecht, want de schrijfstijl zorgt wel voor een band met het personage. Maar daarom hadden die net niet plotwendingen niets toe te voegen. Je zat alleen een paar pagina’s in spanning of dat zou gaan gebeuren en toen werd het weer afgedaan. Dit is echter ook de enige echte spanning die je krijgt. De vraagtekens om echt door te willen lezen, blijven een beetje achter.
De knipperende cursor op het beeldscherm werkt me op de zenuwen. En hoe langer ik ernaar staar, hoe minder woorden er in mijn hoofd achterblijven. In elk geval niet veel bruikbare. Vreeemd. Niet dat ik altijd sta te stuiteren om artikelen over witgoed te schrijven, maar meestal schud ik ze met gemak uit mijn mouw. Niet alleen heb ik een totaal gebrek aan inspiratie, nu komt mijn maag ook in opstand: het is zeven uur in de avond en op een kop Cup-a-Soup na heb ik de hele dag niks gegeten.
Conclusie
Liefde met gebruiksaanwijzing van Aline van Wijnen heeft mij helaas niet voor de volle honderd procent weten te overtuigen. Maar dat ligt zeker niet aan de toegankelijke en fijne schrijfstijl. Hoewel ik niet weet of alle zinnen nu echt goed op elkaar aansloten, maar dat terzijde. Het zorgt er wel voor dat je een band krijgt met Robin (en dat ze mij zelfs een beetje aan mijn toekomstige ik deed denken). Maar het feit dat er heel veel onderwerpen ‘net niet’ uitgebreid aan bod komen, dat de beschrijving niet helemaal klopt met het echte verhaal en dat er weinig echte vraagtekens zijn om door te lezen, heeft ervoor gezorgd dat ik Liefde met gebruiksaanwijzing heb beoordeeld met drie sterren. Aan de cover ligt dat niet, want die krijgt er van mij gewoon vijf. Wat een prachtige kleuren en toch nog lekker mysterieus!
Zoals je misschien al in de titel hebt gelezen, hoort dit artikel bij een blogtour georganiseerd door Zomer & Keuning in samenwerking met Aline van Wijnen. Ik sluit ‘m vandaag af, maar mocht je de vorige recensies hebben gemist dan hier nog een overzichtje van deelnemende blogs: Leesdan, Passie voor boeken, biebmiepje, More Delight, MyPerfectBookLife, Samenlezenisleuker, Mariekevanwoesik. Nog veel leesplezier!
Heb jij al eens een boek van Aline van Wijnen gelezen? Laat het achter in de comments.
De cover is inderdaad geweldig!
Goed om te lezen wat jij er van vond. Ik ben het wel met je eens, sommige onderwerpen kwamen net niet helemaal uitgebreid aan bod. Dat vond ik jammer. Verder inderdaad best een leuk boek (journalisten, represent! haha!)