Bella Italia – Suzanne Vermeer

Ondanks onze wisselende zomer in Nederland, past er altijd een zomerthriller van Suzanne Vermeer bij. Om je op te warmen of om je even te wanen in de Italiaanse sferen. Als Italië-liefhebber (en vooral liefhebber van het Gardameer – waar ik al tien keer ben geweest) klonk Bella Italia als muziek in mijn oren. Of dat ook in de praktijk zo was, lees je vandaag in de recensie.

Hans en Petra besluiten met hun elfjarige zoon Niels te gaan kamperen aan het Gardameer in Italië. Niels maakt er snel vrienden en trekt veel met hen op. Totdat hij op een avond niet op de afgesproken tijd terug is. Hans gaat ongerust op zoek en doet een verschrikkelijke ontdekking. In de bosjes vindt hij het lichaam van een jongen.  Niels zit er vlakbij, in shock. Omdat de vermoedelijke dader na een achtervolging door Hans in het Gardameer verdronken is, beschouwt de politie de zaak snel als afgerond. Thuisgekomen gaan ze met Niels naar een psychologe, omdat hij nog steeds niet over de gebeurtenissen kan praten. Wat is er die avond toch gebeurd? Een paar maanden later horen ze dat er in hetzelfde gebied weer een moord is gepleegd. Ze worden gevraagd om voor het politieonderzoek naar Italië te komen. Dat hadden ze beter niet kunnen doen…

A.W. Bruna ~ mei 2015 ~ 226 pagina’s ~ ISBN: 9789400506046

Hans en Petra besluiten geheel naar de wens van hun zoon Niels de dure hotels en appartementen te verruilen voor een luxe stacaravan op een camping aan het Gardameer. Maar dat hadden ze beter niet kunnen doen, want als hun zoon Niels een avondje niet verschijnt op de afgesproken tijd, gaan er bij de al wat lichtelijk bezorgde ouders een heleboel belletjes rinkelen. Ze vinden hem levend en wel terug, maar zijn vriendje Mats is dat niet meer. Wat heeft Niels gezien of gedaan en was voor hem hetzelfde lot weggelegd? De politie lijkt vastbesloten dat het de zwerver uit de buurt moet zijn, maar die kwam dezelfde nacht door een tragisch ongeluk om. De feiten vallen niet perfect in elkaar en dat wordt versterkt als bijna een jaar later een tweede dode valt rondom het Gardameer. Weten ze nu wel de juiste dader aan te wijzen?

Ik heb dit boek geleend bij de bibliotheek.

Sneltreinvaart

Ik denk dat ik met Bella Italia van Suzanne Vermeer een persoonlijk record heb verbroken. Ik las dit boek namelijk binnen enkele uren uit en dus misschien wel als snelste van alle boeken die ik ooit las. De pagina’s vlogen bijna letterlijk aan mij voorbij. Nu weet ik al dat Suzanne Vermeer op een hele toegankelijke en makkelijke manier schrijft. Maar Bella Italia had dat misschien nog wel extra. Korte hoofdstukken en steeds aan het einde zorgen voor een vraagteken, waardoor je nog even een hoofdstukje wil lezen. En dat bleef ik dus doen. Vooral door Niels, waar je weinig over weet en alleen van de ouders hoort hoe slecht het met hem gaat. Maar ook door de zwerver in het verhaal vanuit wie je af en toe leest. Wat heeft hij te maken met het verhaal?

Nadat ze de vorige avond in een restaurant hadden gegeten, waren ze net voor sluitingstijd de supermarkt binnengeglipt voor de eerste, noodzakelijke boodschappen. Moe van de reis waren ze om halfelf gaan slapen. Uitgerust en goedgehumeurd zaten ze nu aan hun eerste ontbijt op de camping Regina di Garda. ‘Als God in Italië,’ zei Hans terwijl hij zijn blik over het pad liet glijden.

Wisseling van schrijvers

Maar ik moet helaas wel toegeven dat Bella Italia niet het beste boek is van Suzanne Vermeer dat ik heb gelezen. Dat vind ik ook niet zo heel gek. Bella Italia komt uit 2011 en komt – zo kwam ik net achter – van de originele ‘Suzanne Vermeer’  schrijver Paul Goeken die in juni 2011 is overleden. Daarop volgde nog één winterthriller en sindsdien heeft A.W. Bruna besloten om door te gaan met een onbekende schrijver onder hetzelfde pseudoniem. De schrijfstijl is dus ook anders, maar zeker niet minder. Maar waarom dan niet het beste boek? Ik miste een laag spanning en niet alles was heel logisch. Door de flaptekst weet je wat er gaat gebeuren, dat gebeurt en dan probeert het gezin hun leven weer op te pakken, hoewel het niet zo goed gaat met de jonge Niels. Het is alleen wachten op de actie – de heropening van de zaak en de terugkeer naar Italië (wat het gezin beter niet had kunnen doen)- maar dat moment komt vrij laat in het verhaal.

Bekende locatie

Gelukkig maakt de locatie een hoop goed. Zoals ik in de inleiding al vertelde, is het Gardameer zeker geen onbekende plek voor mij. Niet zo gek ook dat ik de meeste plaatsen die in dit boek staan al van naam kende. Behalve camping La Regina di Garda waar Hans, Niels en Petra staan, maar die bestaat volgens mij ook niet echt (hoewel er veel overeenkomsten zijn met de camping waar ik altijd kwam). En zo waande ik mij samen met de soms te overbezorgde vader Hans, moeder Petra en zoontje Niels weer even onder de Italiaanse zon. Gelukkig liepen mijn vakanties altijd beter af. Maar Hans en Petra zijn stiekem toch wel wat beters gewend. Je merkte aan hun manier van doen dat het totaal geen kampeerders waren: niet voor niets kozen ze voor een vaste plek met eigen wc en douche. Dat is niet erg, maar maakt ze juist heel menselijk. Je hebt immers altijd mensen op de camping staan die er voor de eerste keer komen.

Niels kreunde afkeurend. Een trip naar Venetië zag ij niet zitten, het leek hem oersaai. Ook kastelen en kerken waren volgens hem stoffige bezienswaardigheden voor oude mensen. Hij werd wat afgeleid toen hij het attractiepark zag dat schuin voor hem lag. Hij wees naar een van de torens die hoog boven het heuvelachtige landschap uitkwamen. ‘Kijk eens wat een hoge glijbaan.’

Conclusie

Bella Italia van Suzanne Vermeer neemt de lezer mee naar een mysterieuze moordzaak bij het Gardameer. Inclusief prachtige sfeerbeschrijvingen van de locaties en het avontuur van een jong gezin om te gaan kamperen. Alleen wat is er de bewuste avond gebeurd en wat heeft de jonge Niels wel gezien of gedaan? Op de antwoorden is het even wachten, want de politie doet de zaak snel af en ook het gezin probeert het leven weer op te pakken. Het is vooral geduld hebben, maar de schrijfstijl van de originele ‘Suzanne Vermeer’ zorgt ervoor dat je door dit boek vliegt. En dan heb je de antwoorden en kun je met een gerust gevoel het boek weer dichtslaan. Conclusie: Bella Italia is misschien niet de beste thriller die je ooit hebt gelezen, maar heerlijk om te lezen als je je even onder duistere omstandigheden wil wanen onder de Italiaanse zon.

Heb jij weleens een boek van Suzanne Vermeer gelezen? Bella Italia is voor mij het derde boek dat geschreven is onder dit pseudoniem, maar ik sta zeker open voor nog meer titels. Laat in de reacties weten of je nog een aanrader hebt!