Op deze koningsdag van 2022 staat er een bijzonder toepasselijk recensie voor jullie klaar. Ik wil het namelijk hebben over ‘Amalia’ van Claudia de Breij. Benieuwd wat ik van dit boek vond? Je leest er vandaag van alles over.
Met ‘Amalia’ zet Claudia de Breij de traditie voort die begon met Hella Haasse die een portret van Beatrix schreef (1955) en Renate Rubinstein die Willem-Alexander portretteerde in 1985 ter gelegenheid van hun achttiende verjaardag. De prinses heeft Claudia de Breij meegenomen naar plekken die voor haar belangrijk zijn, waaronder de Koninklijke Stallen, het strand en haar school. Ze hebben gesprekken gevoerd over haar motivatie om af te zien van haar toelage, over zingen voor jezelf, cocktails maken, over hoe paardrijden helpt je hoofd leeg te maken en over de voor- en nadelen van sociale media. Ook kwam aan de orde wat het koningschap en haar toekomstige rol momenteel voor haar betekenen.
Uitgeverij Pluim ~ november 2021 ~ 110 pagina’s ~ ISBN: 9789493256637
Catharina-Amalia Beatrix Carmen Victoria der Nederland, of beter gezegd: kroonprinses Amalia. Al vanaf haar geboorte staat er – als er geen gekke dingen gebeuren – vast wat zij in de toekomst gaat doen: in de voetsporen treden van haar grootmoeder en vader Willem-Alexander en aan het hoofd staan van Nederland. Alleen de grote vraag: wie is ze nu precies? Wat heeft ze in de toekomst voor ogen? En wat zijn haar hobby’s? In dit boek ter ere van haar achttiende verjaardag praat ze openhartig met Claudia de Breij over dingen die haar bezighouden. Zoals haar grote passie voor zingen en waarom ze de toelage niet wilde ontvangen die ze eigenlijk zou krijgen. Ook haar bijbaantje in de strandtent, paardrijden en de toekomst komen voorbij. Want hoewel ze totaal nog geen idee heeft van hoe ze het wil gaan doen, staat één ding buiten kijf. Vanaf haar puberteit heeft ze zich er al bij neergelegd dat dit haar taak wordt in het leven.
Ik heb dit boek gelezen via Kobo Plus.
Amalia – Claudia de Breij
Voor de meeste mensen ligt de wereld aan hun voeten: ze kunnen doen wat ze willen, wanneer ze dat willen en worden wat ze altijd al hebben gewild. Maar dit geldt niet voor Catharina-Amalia Beatrix Carmen Victoria der Nederland, of beter gezegd: kroonprinses Amalia. Voor haar is letterlijk met haar geboorte als eerste kind van een (kroon)prins bepaald wat ze over niet al te lange tijd gaat doen, en dat is iets wat mij al jaren interesseert. Want hoe kijkt ze daar tegenaan? Kun je met deze druk op je schouders nog wel echt kind zijn? En is ze niet stiekem een beetje jaloers op haar zusjes, nichtjes en vriendjes en vriendinnetjes die dit niet ervaren? Met deze vragen en een flinke dosis nieuwsgierigheid begon ik aan ‘Amalia’, geschreven door Claudia de Breij. En één ding staat daarbuiten kijf: ik werd absoluut niet teleurgesteld door dit lekker weglezende boek. Het was juist een hele aangename verrassing.
Ik kreeg inwending een beetje de slappe lach van de gedachte dat je, na een ontmoeting met koning, koningin en de kroonprinses, zou zeggen: ‘Nee, sorry, het zijn toch niet zo mijn types. Laat maar. Ik ga weer even lekker thuis zitten wachten tot de theaters weer open mogen na corona, of er een leuker koningshuis belt – whichever comes first.’
Luchtige schrijfstijl
Wat ik namelijk vooral erg kon waarderen, is de hele luchtige setting die Claudia de Breij creëert. Je wordt echt door haar oren en ogen meegenomen door het verhaal heen. Te beginnen met het moment dat ze de vraag kreeg of ze deze opdracht wilde voltooien en daar eigenlijk geen ‘nee’ op durfde te zeggen. Tot alle momenten met Amalia zelf. Of dat nu hun eerste kennismaking op het paleis is (waar ook en de koning en koningin bij aanwezig waren), bij de paarden waar onze kroonprinses vaak te vinden is, tijdens een autoritje of in het strandtent waar ze zelf ook al heeft gewerkt. Je krijgt door de uitgebreide beschrijvingen niet alleen een beeld door wat Amalia zelf vertelt, maar juist ook in alles eromheen. Hoe ze erbij zit, hoe ze praat en eventueel andere dingen in de omgeving die opvallen. En dat maakt – eveneens door de klik die ontstaat tussen Amalia en Claudia – het een heel visueel boek. Alsof je er als lezer echt bij bent.
Jonge vrouw in de bloei
Het leukste is dat Amalia ondanks haar status als royal ook maar gewoon een meisje van 17 is. Een jonge vrouw die op zoek is naar wat ze leuk vindt, echt nog niet weet hoe ze het land gaat regeren (logisch ook), er hier en daar een scheldwoord uitflapt en – net als haar leeftijdsgenoten – bezig is met sport, jongens en school. En ook dat is juist heel begrijpelijk en gegund. Er wacht haar immers de komende jaren nog een heel zware taak. Voor ik het wist, had ik dit 112 pagina’s tellende boek – inclusief schattige foto’s uit de privécollectie – uit en was ik weer behoorlijk wat kennis rijker. Misschien zijn niet al mijn vragen beantwoord, maar alsnog heb ik genoten.
Uiteraard vousvoyeer ik de koning en koningin, maar het lukt me niet om Amalia, zo zeventien als ze naast me zit geen je en jij te noemen. Ze heeft iets statigs, van nature, maar ook iets waardoor ik haar niet direct zou herkennen tussen de vriendinnen van mijn nichtjes. Een goedgekleed meisje, allesbehalve ordinair, met een aura van gymnasium en goede manieren om zich heen.
Conclusie
Heb je altijd al meer willen weten over kroonprinses Amalia, de oudste dochter van koning Willem-Alexander en koningin Maxima? Wacht dan niet langer en schaf dit korte en krachtige boek inclusief foto’s uit haar privécollectie aan. Door de ogen en oren van Claudia de Breij krijg je namelijk bladzijde na bladzijde een indruk hoe Amalia is, hoe ze over ze toekomst denkt en wat haar als 18-jarige jonge vrouw nu echt bezighoudt in het dagelijkse leven. Verwacht echter geen diepzinnige verhalen over de politiek of dingen die zij zo graag in Nederland zou willen veranderen. Dan word je teleurgesteld. Wat je wel mag verwachten, is een luchtig geschreven boekje – inclusief een grapje en grolletje – waarin Claudia de Breij je vanuit haar eigen dosis nieuwsgierig meeneemt naar de bijzondere gesprekken die ze met prinses Amalia had. Gesprekken waarin van alles voorbijkomt: haar leven, passie voor paarden, studie, stiekem zangtalent tot haar humor. En dus doet dit boek precies wat het belooft. Het schetst een beeld van de 18-jarige Amalia op een eerlijke, open, integere en oprechte manier. Wat wil je daarom nog meer?
Heb jij ‘Amalia’ van Claudia de Breij al eens gelezen? Laat dan gerust hieronder weten hoe je dit boekje hebt ervaren. Ik ben heel benieuwd naar jullie mening.
